Tag archief: stoppen met roken

Verslaafd?

Een van onze deelnemers vroeg net of het misschien kon dat ze verslaafd was aan eten. En wat ze nu moest doen. Als je zelf ook het idee hebt dat je verslaafd bent aan eten of iets anders, heb je misschien iets aan het volgende.

Bij een verslaving geldt, dat iemand denkt dat zijn middel (eten, sigaretten, ruzie maken, flirten, winkelen, werken, klagen, alcohol, etc.) helpt om even weg te komen bij zijn vervelende gevoelens.

Dat werkt soms tijdelijk en soms helemaal niet. Maar los van of het werkt: je wordt door je ‘verslaving’ iemand die je niet wilt zijn. En dat geeft zoveel onrust en andere vervelende gevoelens, dat je nog meer behoefte krijgt aan je hulpmiddel! Zo ontstaat een vicieuze cirkel.

In zo’n situatie hoop je misschien dat iemand anders je houvast of zekerheid kan geven. Tegelijkertijd weet je waarschijnlijk dat je zelf de enige bent die iets kan veranderen.

Wat je zou kunnen doen om een ingang te vinden, is heel precies gaan beschrijven hoe jij graag wilt zijn. De persoon die jij bent als je je eetdrang (of wat jij ook hebt) en je negatieve kijk op jezelf opzij zou schuiven. Wie zit daar onder verstopt?

En wat wil je doen om die persoon weer de ruimte te geven?

Hardnekkige gewoontes

Een vriend van mij vertelde een tijdje geleden dat hij in Engeland was geweest. Hij had daar ook auto gereden. De eerste keren dat hij naar een andere versnelling wilde schakelen, had hij keihard met zijn rechterhand tegen de autodeur geslagen. Want als je links rijdt in een Engelse auto, zit je aan de andere kant en dan moet je dus met links schakelen! Je moet vooral niet je rechterhand automatisch opzij bewegen, want daar zit een autodeur.

Ik vond het wel een goed verhaal. En een leuk voorbeeld van hoeveel automatische handelingen wij mensen in ons systeem hebben zitten. Als je die wilt veranderen, moet je oefenen. Soms heel lang oefenen! Dat hou je beter vol als je goed weet waar je het voor doet. Wat levert je nieuwe gedrag je op? Als dat de moeite waard is, is het bijna leuk om er stevig voor te moeten oefenen en een beetje af te zien. Dat geeft het leven kleur.

Jouw 2011

Tweeduizend elf. Een jaar waarin je je tijd en energie vooral besteedt aan dingen die belangrijk voor je zijn. Aan mensen die iets voor je betekenen. Waarin je dingen doet omdat jij ze wilt doen, niet omdat je hoopt dat je er iets voor terugkrijgt. Omdat je weet dat er van alles genoeg is en dat er voor jou ook genoeg zal zijn. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn en je eigen bijdrage te leveren, dan komt het goed.

Tweeduizend elf. Een jaar waarin je goed oplet wat jouw lichaam nodig heeft om je steeds te brengen waar je wilt zijn. Waarin je steeds beseft dat je alleen kunt presteren als je in conditie blijft. Dat voor jezelf zorgen minstens zo belangrijk is als voor anderen zorgen of je dagelijkse taken volbrengen. Ook omdat je alleen plezier in je taken kunt hebben, als je lichaam mee blijft doen. Omdat je weet dat je plezier en voldoening niet met je verstand kunt voelen.

Tweeduizend elf. Een jaar waarin je je lichaam en geest de stimulans geeft die ze nodig hebben. En vervolgens de gelegenheid om te herstellen en tot rust te komen, door afwisseling te brengen in je bezigheden. Nadenken, bewegen, creatief bezig zijn, informatie verwerken, praktische klusjes doen, spelen, luisteren, niets doen, praten… alles krijgt zijn eigen plek. Daardoor kun je meer doen dan je ooit gedacht had en tegelijk meer energie behouden dan je ooit hebt gehad.

Tweeduizend elf. Een jaar waarin je onnodige onrust kunt voorkomen. Je kent je eigen normen en weet dat je er niet altijd aan kunt voldoen. Soms moet je een keuze maken en dat doe je. Een jaar ook, waarin je toch regelmatig onrust zult voelen. Maar je bent er niet bang voor. Je weet dat je de onrust zult overleven en hem gewoon de ruimte kunt geven. Zodat je merkt wat je nu eigenlijk dwars zit. En daarna echte rust kunt voelen. Omdat je goed genoeg bent.

Tweeduizend elf. Een jaar dat je met vertrouwen tegemoet kunt zien, omdat je in staat bent om te leren, te genieten en los te laten.