Tag archief: overgewicht

Nog 4 tips om niet aan te komen tijdens je vakantie

Nog een kleine aanvulling op de tips van vorige week

Tip 6. Drink voldoende water

Hoe warmer het is in jouw vakantieoord, des te belangrijker is deze tip. Onder normale omstandigheden heb je ongeveer 1,5 liter water/vocht per dag nodig om je lichaam goed te laten functioneren. Dat is de hoeveelheid die je op een dag verliest. Is het warm, dan moet je nog meer verloren water aanvullen. Je voordeel: een lekker gevoel èn een lijf dat goed werkt. Zonder water loopt je stofwisseling slechter en dan kom je sneller aan.

Tip 7. Alcohol

Een lekker wijntje voor de tent, een cocktail aan de bar, een biertje op het strand. Kijk eens of je deze uitdaging aandurft: drink alcholische dranken als toevoeging aan de goede stemming en gebruik ze niet om de stemming te ‘maken’. Een drankje nemen en er op je gemak van proeven mag natuurlijk altijd. Deze uitdaging geldt dus vooral voor degenen die de wijn per fles drinken en het bier per sixpack.

Tip 8. Actief is leuk

Wat zijn je beste herinneringen als je thuiskomt? De momenten dat je sliep, doezelde en niets deed? De momenten dat je met een te volle buik en teveel wijn op ging slapen? Of de momenten dat je de slappe lach had tijdens het badmintonnen, een watergevecht hield, rondliep en een praatje maakte met iemand, een prachtig plekje in de omgeving ontdekte? Als je actief bezig bent, komt je lichaam tot leven en dan ervaar je vaak meer. Kijk eens of je vanaf dag één van je vakantie actieve momenten kunt inbouwen.

Tip 9. Waar komen die zorgen vandaan?

In het ideale geval heb je je eet- en leefgewoonten op orde en sta je niet eens stil bij ‘aankomen tijdens de vakantie’. Je geniet dan volop van eten en drinken, zonder teveel te nemen. Ben jij nog niet zover, maak dan een plan om hier naartoe te werken. Het is toch vreemd dat je je hier zorgen over maakt? Zorg dat het je volgend jaar niet weer overkomt! Het is nergens voor nodig.

Prettige vakantie!

Maagbandjes en maagverkleiningen

In de loop van de tijd heb ik met verschillende mensen gepraat die om gewicht te verliezen overwogen een maagbandje te laten plaatsen of die een ingreep wilden laten doen om hun maag en/of hun darmen te laten verkleinen. Het doel van zo’n operatie is dat je minder gaat eten. Als er een deel van je darmen wordt verwijderd, neem je bovendien minder voedingsstoffen op, wat er ook weer voor kan zorgen dat je lichaam minder energie krijgt als je eet.

Als iemand vertelt dat hij besloten heeft om de ingreep te laten doen, ontstaat er vaak een tegenstelling. Degene die voor de ingreep heeft gekozen is vaak blij en opgelucht, omdat hij of zij het idee heeft dat de gewichtsproblemen en de strijd eindelijk verleden tijd zijn. En ik vind het jammer dat ik iemand tegenover me heb die geen mogelijkheden meer ziet om zelf zijn gewoontes te veranderen om zich fit, gezond en aantrekkelijk te voelen. Wat mij soms terecht lijkt en soms niet.

Als je ervoor kiest om in je gezonde organen te laten snijden, of ze af te laten binden, doe je dat niet zomaar. Dat doe je als je denkt dat een chirurg je moet helpen omdat je het zelf niet kunt oplossen. Het moet een machteloos gevoel geven dat je jezelf niet meer kunt helpen, terwijl je lichaam almaar zwaarder wordt. Ik veroordeel het dan ook niet als iemand kiest voor een operatie. Maar het maakt me wel even verdrietig. Omdat ik hem of haar zo graag meer vertrouwen had gegund in een oplossing zonder operatie.

Daarnaast is zo’n operatie natuurlijk niet een alles omvattende oplossing. Een kleinere maag verandert jou niet. Hij zorgt ervoor dat je niet veel tegelijk kunt eten. Je kunt dus niet meer vluchten in een berg eten, als je dat daarvoor wel deed. Wel kun je vluchten in andere dingen, bijvoorbeeld tv kijken, slapen, roken of ruziemaken. Of je wordt heel onrustig omdat je niet meer kunt vluchten. Zo komt de confrontatie met jezelf alsnog.

Sommige mensen vinden dat zo lastig, dat ze alsnog willen eten en hun verkleinde maag stukje voor stukje oprekken tot ze weer kunnen eten. Of ze nemen chocolade milkshakes, die beter door een klein maagje glijden dan een boterham of een aardappel. Dan komen ze na een tijdje toch weer aan en hebben ze uiteindelijk een lichaam dat weer dik wordt en dan heeft zelfs een operatie niet kunnen helpen.

Voor iemand die sowieso weinig eet, is het verkleinen van je maag waarschijnlijk geen goede oplossing, want dan heeft je overgewicht niet te maken met teveel eten. (Mocht je nu denken: dat kan niet, iedereen die te dik is, eet teveel – dan kan ik dat ontkrachten. Er zijn mensen die heel weinig eten en toch niet afvallen. Hun lichaam is flink van slag.)

Wat ik iedereen (mensen met en zonder operatie) toewens, is dat je je strijd niet meer hoeft te voeren. Omdat je in plaats van te vechten tegen jezelf, goed voor jezelf bent gaan zorgen. Omdat je je eigen behoeftes bent gaan ontdekken en hebt geleerd om die te vervullen. Omdat je goed in je vel bent gaan zitten. En omdat je daardoor vanzelf bent gaan afvallen na een tijdje, om nooit meer dik te worden.

We zitten nog steeds verkeerd

Al jaren wordt er gehamerd op minder eten en meer bewegen, omdat dat de oplossing zou moeten zijn voor overgewicht. Maar het wordt nu echt tijd om te begrijpen dat overgewicht geen losstaand probleem is, waar je een truukje op kunt loslaten om het weg te maken (namelijk een tijdje minder eten en vaker naar de sportschool gaan).

Overgewicht is een GEVOLG van hoe je lichaam geprogrammeerd is en hoe je leeft. Het heeft met alles te maken. Bijvoorbeeld hoe je eet, hoeveel slaap je krijgt, hoeveel inspanning en ontspanning je krijgt en hoe je met problemen en emoties omgaat. En die dingen hebben ook nog eens onderlinge samenhang! Als je moe bent ga je anders eten, als je niet goed met emoties omgaat slaap je slechter, als je verkeerd eet krijg je minder energie om te bewegen…

Je kunt niet een ding aanpassen en de rest laten liggen. Dan krijg je niet het resultaat dat je wilt en je ene aanpassing hou je ook niet vol, omdat de rest van je leven er niet bij past.

Ter illustratie: er is net een onderzoek verschenen waarbij ze in het slaaplaboratorium van de Universiteit van Chicago hebben gekeken wat er gebeurt als mensen hetzelfde energiebeperkte dieet volgen, maar een verschillende hoeveelheid slaap krijgen. Gedurende 14 dagen kreeg de ene helft van de mensen 5,5 uur slaaptijd en de andere helft 8,5 uur. De groep die 5,5 uur sliep, viel 55% minder af. Vijfenvijftig procent! En ze hadden een slechtere hormoonbalans, meer honger en kregen een slechtere lichaamssamenstelling.

Wil je blijvend afvallen (en je lekker in je vel voelen, fit zijn, enzovoort), weet dan dat je in alle opzichten goed voor jezelf moet leren zorgen.

Laat het er niet bij zitten!

Deze maand komen er veel ingevulde analyses bij ons binnen, omdat mensen goede voornemens hebben voor het ´nieuwe seizoen´ na de zomervakantie en advies willen. De meeste van die analyses worden bekeken door zowel de trainer/coach uit de regio als door mijzelf. Ik zie daardoor elke dag verschillende analyses.

Vaak gaat het me erg aan het hart als ik de ingevulde antwoorden lees. Er zijn zoveel mensen die geen plezier hebben in de dingen die ze doen. Of denken dat ze zo min mogelijk moeten eten op een dag, en vooral vetarme producten. En dan ´s avonds doorslaan met vette of zoete dingen, omdat ze zo hebben afgezien overdag. Of die nauwelijks nog echt contact hebben met hun partner, familie of vrienden. Die na hun werkdag zo moe zijn, dat ze geen fut meer hebben om te koken, bewegen of echt te ontspannen. Die moe naar bed gaan en weer moe opstaan. Sommige mensen ervaren zelfs al deze knelpunten, of nog meer. Wat niet vreemd is, want het ene probleem roept het andere op. Maar daarmee is het niet minder erg als je er steeds meer achter komt dat jij en je leven niet zijn zoals je had gewild.

Mocht dit voor jou ook gelden, besef dan alsjeblieft dat er iets aan te doen is. Het is niet makkelijk om gewoontes en patronen te veranderen, maar het kan absoluut. Ik zie niet alleen de analyses, maar ook de verbeteringen die mensen bereiken. Blijf niet hangen in het gevoel dat het voor jou ´gewoon niet is weggelegd´ om plezier te hebben in je leven en lekker in je vel te zitten.

Leer je eigen behoeftes weer herkennen, zodat je ze kunt (laten) vervullen. Zoek uit of je genoeg tot je recht komt in je dagelijkse activiteiten, zodat je er voldoening van kunt hebben. Vind een nieuwe balans tussen inspanning en ontspanning. Leer hoe je goed met onrust kunt omgaan, zodat je rust van binnen gaat voelen. Of begin ergens anders; elke stap is een goede start. Het leerproces gaat de rest van je leven verder, dus het hoeft niet vandaag klaar.

Maak er iets moois van, stap voor stap.

Groeten,
Meijke

P.S. De analyse vind je hier.

Wat betekent ´Ik ben een Bourgondier´ nou precies?

Het gebeurt regelmatig dat iemand tegen me zegt: “Ik ben te zwaar omdat ik een Bourgondier ben.” “Wat is een Bourgondier?” vraag ik dan wel eens. Meestal vertellen ze dan dat een Bourgondier iemand is die erg houdt van lekker eten. En van wijn erbij. En van gezelligheid, die gepaard gaat met lekker eten en goede wijn.

Ik vind het geweldig als iemand houdt van lekker eten en goede wijn. Een van de doelen van onze begeleiding is dat mensen leren om oprecht te genieten van dingen. Wie niet kan genieten, kan volgens mij ook niet lekker in zijn vel zitten. Lang leve de Bourgondiers, zou je dus zeggen.

Maar wat nu met die Bourgondiers die te zwaar worden naar hun zin en vragen of ik ze kan helpen om dat op te lossen? Zij geven vaak als dilemma: ik wil niet stoppen met genieten, maar ook niet zo zwaar worden. En dan kom ik altijd met een stelling: van echt genieten word je helemaal niet te zwaar. Dus laten we eerst maar eens kijken wat dat ‘genieten’ bij jou nu inhoudt.

Wat blijkt meestal: de Bourgondiers zijn meestal niet aan het genieten van het eten of de wijn die ze proeven. Ze kijken op hun bord wat hun volgende hap wordt, of er nog iets in de pan zit, verheugen zich op de volgende gang of de fles die hierna open gaat. En tegelijkertijd zijn ze druk in gesprek met de mensen om hen heen, bijvoorbeeld over alles wat ze nog willen doen of over hoe lekker het eten is dat ze daar-en-daar hebben. Ze zijn veel bezig met genot dat nog komt en te weinig bezig met het genot dat ze nu kunnen ervaren. Dan raak je natuurlijk nooit verzadigd.

Er zijn twee illusies die een Bourgondier kan leren loslaten als hij wil blijven genieten, maar niet onnodig wil aankomen.
1. De illusie dat de smaak van eten of drinken heel lang lekker kan blijven. Als je echt proeft, zul je merken dat de smaak van iets – hoe lekker ook – na een aantal happen steeds minder intens wordt. Je raakt gewend aan de smaak en de geur. De enige manier om lang door te kunnen eten van iets, is je gevoel steeds meer uitschakelen. Dan merk je niet dat je maag overbelast raakt of dat de smaak weg is en kun je volhouden dat het prettig is om te blijven eten. En als je flink wat glazen wijn wegtikt, kun je het nog langer volhouden, want dan wordt je bewustzijn vertroebeld.
2. Overdadig eten en drinken is niet synoniem met gezelligheid en genieten. Waarschijnlijk weet je dat wel, want iedereen ervaart wel eens gezelligheid of genot in een situatie waar niet gegeten of gedronken wordt. Er is niets mis met gezellig samen eten en daarvan genieten. Maar denken dat het niet gezellig is zonder eten en drinken, maakt het leven waarschijnlijk moeilijker.

Als je illusies worden doorgeprikt, is dat trouwens helemaal niet leuk. Want stel dat je altijd gedacht hebt dat je ‘een Bourgondier’ bent en dat dat een extra leuk iemand is, die meer weet te genieten dan anderen. En dan komt er zo’n gezondheidscoach die gaat beredeneren dat je misschien helemaal niet meer geniet dan anderen. Als ik gelijk zou hebben, raak je misschien een deel van je identiteit kwijt, een deel van je houvast.

Ik geef in dat geval altijd het goede nieuws erbij. Dat is, dat je waarschijnlijk al weet dat genieten goed is. En als je bereid bent om echt te gaan proeven en jezelf niet meer voorhoudt dat veel gelijk is aan lekker, krijg je niet alleen meer plezier en genot. Je krijgt ook een slanker figuur. En wie weet zelfs wat onverwachte extra diepgang in de contacten met je tafelgenoten.