AFVALLEN, LIJNEN OF AFSLANKEN? MET DIEET OF ZONDER DIEET?

Boektitel: Grip op koolhydraten
Auteur(s): Yvonne Lemmers

Beoordeling van Meijke van Herwijnen

Samenvatting

Yvonne Lemmers heeft zich verdiept in boeken en websites over koolhydraatverslaving en low-carb eten en kwam tot de conclusie dat mensen te dik worden omdat ze steeds te horen krijgen dat ze vetarm en koolhydraatrijk moeten eten. Ze heeft op basis van bestaande programma’s als South Beach, Montignac en Atkins en haar eigen logische verstand een programma samengesteld met als uitgangspunten: niet moeilijk, geen honger, gezond, met voedingsmiddelen die ze lekker vond en lang vol te houden.

In het boek wordt uitgelegd dat je van koolhydraten honger krijgt. Dat komt omdat je lichaam bij het eten van koolhydraten insuline aanmaakt. Als dat te vaak gebeurt, word je dik, want het zorgt ervoor dat de koolhydraten omgezet worden in vetten. Van zoetstoffen word je ook dik, want daar ga je ook insuline door aanmaken. Concluderend: we worden met zijn allen steeds zwaarder omdat we vetarm en light eten en teveel koolhydraten eten.

Dit programma heeft als doel dat je insulineproductie afneemt en dat je geen honger meer hebt tussen de maaltijden door. In fase 1 heb je elke dag een koolhydratenuur, waarop je volgens een speciale verhouding eet tot je vol bent (1/4 eiwitten/vetten, 1/4 groente, 1/4 fruit, 1/4 ‘iets minder slechte’ koolhydraten). De rest van de dag eet je alleen vlees, kip, vis, kaas, eieren, olijfolie, roomboter en koolhydraatarme groenten. Met name salades met ei, kip, vlees of vis, eiergerechten, roerbakgerechten met groente en vlees/vis en speciale koolhydraatarme producten. Je mag niet alleen maar groente eten, daar moet iets van eiwit bij. Verder moet je dagelijks bewegen, water drinken en voedingssupplementen nemen. Het gebruik van oplosbare vezels wordt aanbevolen voor je stoelgang en ontgifting.

Fase 2 volgt als je je streefgewicht bereikt hebt. Dan mag je naar keuze dingen veranderen in je dag, bijvoorbeeld een extra koolhydratenmoment op een dag invoeren, je ´goede´ koolhydraten over de dag verspreiden of je alleen op maandag t/m donderdag aan fase 1 houden.

Bestel dit boek bij een internetboekhandel

Achtergrond van de auteur

Yvonne Lemmers (1960) is opgeleid tot diëtiste, maar heeft lang in de automatisering gewerkt. Na haar veertigste kreeg ze zelf steeds meer last van klachten en overgewicht en ging ze weer aan de slag met het onderwerp voeding.

Schrijfstijl

Een beetje rommelig en onsamenhangend. Veel persoonlijke teksten, uitroeptekens en hoofdletters.

Welke positieve dingen biedt het boek?

• Elke dag een koolhydratenuur hebben, geeft mensen die koolhydraatarm willen eten de mogelijkheid om bepaalde producten niet helemaal te hoeven verbieden, maar wel een duidelijke richtlijn te volgen. Een tip is bijvoorbeeld om op je werk een bakje in je la te hebben, waar je het gebak van een collega in doet. Dan kun je in je koolhydratenuur besluiten of je dat graag wilt eten, of niet.
• Het dagelijkse koolhydratenuur geeft mensen ook de mogelijkheid om elke dag een keer zonder moeite of discussie met anderen mee te eten.
• Leuk: de budgetbesparende tips op pagina 49-51.
• Interessant: de middelomtrek bekijken aan de hand van je lengte.
• Er staan veel suggesties in het boek om typische ‘koolhydraat’recepten anders klaar te maken zodat je de koolhydraatrijke producten vervangt. Bijvoorbeeld de dingen die je op een toastje smeert, nu op een stuk komkommer smeren. Of je wrap niet maken met een tortilla, maar met een slablad.
• Wie altijd geleerd heeft dat je brood zo dun mogelijk moet beleggen (want pas op voor vet/calorieën), kan nu zien dat alle elementen van je maaltijd je goede voeding kunnen bieden, dus ook broodbeleg.
• Je kunt ook op nieuwe ideeën komen waarbij je minder vastzit aan de standaard ingrediënten suiker en meel. Een tip uit het boek is bijvoorbeeld om op tapas te trakteren in plaats van op taart of koek. Of om een ‘pizza’ te maken met een bodem die uit een soort omelet bestaat.
• In het boek zit een katern met groene bladzijden (toegestane producten bij een koolhydraatarm dieet), oranje bladzijden (‘gezonde’ koolhydraten die toegestaan zijn in het koolhydratenuurtje) en rode bladzijden (afgeraden producten). Dat is overzichtelijk voor mensen die hun maaltijden willen samenstellen.

Wat zijn de beperkingen?

• Ik vond het boek moeilijk leesbaar, omdat ik de uitleg over koolhydraten en insuline niet goed kon volgen en omdat er veel van de hak wordt gesprongen. Er zit geen echte opbouw in de informatie en geen hoofdstukindeling. Het taalgebruik is ook niet geweldig. Eerst dacht ik dat er een uitgever/redacteur flink tekortgeschoten was, maar ik zag later dat Yvonne Lemmers het boek zelf heeft uitgegeven. Een goede redacteur zou het boek een stuk leesbaarder kunnen maken en daarmee effectiever.
• Als je op pagina 62 bent, heb je al veel losse stukjes met informatie, adviezen en instructies gekregen, maar het is dan nog niet duidelijk wat het programma nu precies inhoudt. Je moet dus veel heen en weer bladeren en dingen opnieuw lezen.
• Er staan veel statements in het boek die niet goed uitgelegd worden. Dat is jammer, want de bedoeling van het boek lijkt te zijn dat mensen zelf gaan begrijpen hoe hun lichaam werkt en hoe je daar goed mee om kunt gaan. Een voorbeeld: op de achterzijde van het boek staan 8 punten die een indicatie zijn van een ‘koolhydraatallergie’. Bij mijn weten kun je niet allergisch zijn voor koolhydraten. Er wordt in het boek aangegeven dat het zo jammer is dat we klakkeloos elkaar hebben nagepraat dat vet slecht is. De lezers van dit boek krijgen geen literatuurverwijzingen of wetenschappelijke onderbouwing, dus nu moet je klakkeloos napraten dat koolhydraten slecht zijn.
• De uitleg wat er precies misgaat in het lichaam als je teveel koolhydraten eet, is verspreid over verschillende stukjes, die mij allemaal niet geheel duidelijk zijn.
• Daarmee is me ook niet duidelijk of effecten van dit dieet nu komen doordat veel bewerkte producten (suiker, wit meel en alles wat daarvan gemaakt wordt) worden geschrapt en omdat mensen goed moeten opletten wat ze eten – of omdat je maar weinig koolhydraten eet. Stel nu dat het dat eerste is, dan worden onterecht de koolhydraten tot grote boosdoener benoemd. En ontstaat er een nieuw ‘voedingsgeloof’ dat niet goed genoeg onderbouwd is.
• Afvallen vinden de meeste mensen nog wel te doen, op gewicht blijven vinden ze een stuk lastiger. Aan fase 2 (verder gaan als je je streefgewicht bereikt hebt) worden slechts zes bladzijden besteed in het boek.

Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?

• Als je behoefte hebt aan voorbeelden en recepten van koolhydraatarme maaltijden en tussendoortjes.
• Als je de theorie over koolhydraten en insuline al aardig begrijpt en er graag meer praktijksuggesties bij wilt.
• Als je op zoek bent naar een overzicht van de richtlijnen bij een koolhydraatarm dieet in de vorm van een ‘groene’, ‘oranje’ en ‘rode’ lijst.

Wanneer waarschijnlijk niet?

• Als je niet eiwitrijk of koolhydraatarm wilt eten.
• Als je een heldere uitleg zoekt over koolhydraten en insuline.
• Als je geen zin, geen tijd of geen mogelijkheden ziet om je maaltijden voor te bereiden en daar creatief in te zijn.
• Als je na een dieet altijd weer terugvalt in je oude gewoontes.
• Als je op zoek bent naar een dieet dat je manier van denken en omgaan met jezelf verandert.

Bestel dit boek bij een internetboekhandel