Was je maar ziek
Soms is het fijn om even ziek te zijn. Niet heel ziek, maar een beetje ziek, een paar dagen maar. Dan mag je uitrusten, gaan slapen als je moe bent. Je eet alleen dingen die goed voor je zijn of die je heel lekker vindt. Veel afspraken en verantwoordelijkheden moet je even laten liggen, behalve misschien de dingen die je echt belangrijk vindt. Mensen besteden aandacht aan je en vragen hoe het met je gaat. En dan mag je dat ook gewoon vertellen, zelfs als het niet zo goed gaat. Je mag bovendien hulp vragen bij de dingen die je zelf niet kan doen, of waar je tegenop ziet.
Je zou in drukke, stressvolle tijden soms bijna wensen dat je even ziek werd, om de druk van de ketel te kunnen halen!
Maar eigenlijk is het raar. Waarom zou je wachten met op je eigen behoeftes letten, tot je ziek bent? Of zwanger, of echt in de problemen zit? Waar staat geschreven dat je onder ‘normale’ omstandigheden al je grenzen moet overschrijden of jezelf moet verwaarlozen? Ik zou zeggen: begin gewoon met goed voor jezelf zorgen. Nu, direct. Daar word je ook nog productiever en gezelliger van.
Oh ja, en er zijn natuurlijk mensen die zelfs geen pas op de plaats doen als ze ziek of zwanger zijn of moeilijke dingen te verwerken hebben. Als je je daarin herkent, heb je denk ik twee opties: 1. wachten tot je afbrandt en gedwongen wordt een tijd niets te doen en 2. onderzoeken waarom je dit doet en kijken of het je echt het leven brengt dat je wilt – zo niet, leren wat je anders kunt doen.