Boekbeoordelingen: koolhydraatarm/eiwitrijk
In deze categorie kun je de volgende boekbeoordelingen vinden:
Categorie archief: Koolhydraatarm/proteinedieten
Boekbeoordeling: De voedselzandloper
Boektitel: De voedselzandloper
Ondertitel: Over afvallen en langer jong blijven
Auteur(s): Kris Verburgh
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
In ‘De voedselzandloper’ geeft Kris Verburgh een nieuw schema om te bepalen wat je wel moet eten en wat niet. Zijn doel daarbij is dat je langer leeft zonder gezondheidsproblemen (een bijwerking is dat je afvalt als je te zwaar bent). In de bovenste driehoek van de zandloper staan de dingen die je zo min mogelijk moet eten, met als belangrijkste producten:
- suikerhoudende dranken, melkproducten
- brood, aardappelen, pasta en rijst
- fastfood, rood vlees
- suikerhoudende producten
- omega-6-rijke olie, margarine, boter, zout, suiker
- medicijnen.
In de onderste driehoek staan de producten die hij aanbeveelt ter vervanging en die dus je basisvoeding moeten vormen:
- water, groene/witte thee, plantaardige melk, koffie, versgeperst sap
- havermoutpap, peulvruchten, paddenstoelen, fruit, groente
- vette vis, gevogelte, eieren, kaas, tofoe, quorn
- zwarte chocolade, noten, sojapap, sojayoghurt
- suikervervangers, gezonde smaakversterkers, gezonde oliën
- voedingssupplementen
In het boek licht Kris Verburgh vervolgens toe op welke onderzoeken hij deze aanbevelingen baseert.
Bestel dit boek bij een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
De Belg Kris Verburgh (1986) is opgeleid tot basisarts. Hij werkt als onderzoeker, schrijver en spreker. Hij heeft een brede belangstelling voor wetenschap (evolutie, het universum, de basis van het leven).
Schrijfstijl
Inhoudelijk gericht. Vrij veel theoretische uitleg, meestal wel toegankelijk gegeven.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Een pleidooi om minder symptomen te bestrijden (b.v. met medicatie) en een betere basis te leggen voor een goede gezondheid. Inclusief indringende beschrijvingen van wat er met je lichaam gebeurt als je er niet goed voor zorgt.
- Een uitleg dat je geen conclusies kunt trekken op basis van een enkel onderzoek, waarvan je de kwaliteit niet kent (wat in de media regelmatig gebeurt).
- Een duidelijke stelling: je moet je boodschap niet afzwakken, alleen maar omdat je bang bent dat mensen de waarheid te ingewikkeld of te moeilijk vinden.
- Een overzicht van de uitkomsten van gerenommeerd onderzoek naar specifieke product(groep)en: wat is wel of niet gezond om (veel) te eten?
- Een eenvoudige samenvatting van de aanbevelingen: het plaatje van de voedselzandloper (in het boek op p. 39, niet dat op de kaft!).
- De bevlogenheid van de auteur om mensen te laten zien wat ze kunnen verbeteren.
Wat zijn de beperkingen?
- Na een betoog dat goeroes te vaak een versimpelde onderbouwing geven bij hun theorie en dan net doen alsof ze het ei van Columbus hebben gevonden, doet Kris Verburgh min of meer hetzelfde: hij geeft aan dat een zandloper die aangeeft wat je wel en niet moet eten dé oplossing is. Terwijl hij niet onderzoekt of het bijvoorbeeld slim is om mensen steeds onder de neus te wrijven wat ze niet mogen eten en of dit model goed werkt. Hij heeft het model gewoon bedacht en uitgetekend. Er staan meer redeneringen in het boek die niet goed zijn onderbouwd of uitgewerkt (bijvoorbeeld: olifanten eten ook nooit vlees en die zijn ook sterk – ja, maar een tijger gaat dood als hij geen vlees meer eet en mensen hebben niet hetzelfde spijsverteringsstelsel als een olifant of een tijger). De losse onderzoeksuitkomsten over producten kunnen kloppen, maar daarmee is niet het voedingspatroon dat Kris Verburgh aanbeveelt als geheel ook onderbouwd.
- De instructies uit het boek zijn weliswaar eenvoudig geformuleerd, maar voor veel mensen niet eenvoudig of aantrekkelijk om toe te passen: elke dag havermout voor je ontbijt en als tussendoortje, lunchen en dineren met peulvruchten en groente. De basis van het standaard Nederlandse voedingspatroon voortaan afzweren: producten met melk, tarwe en suiker erin.
- De uitleg in het boek gaat over wat je wel en niet moet eten. Je krijgt geen hulp hoe je dat voor elkaar moet krijgen als jouw inwendige impulsen en je omgeving je continu verleiden om de verkeerde dingen te eten.
- Bij het inventariseren wat je wel en niet moet eten, gaat Kris Verburgh uit van gepubliceerde, gerenommeerde onderzoeken. Hij benadrukt ook vaak dat hij arts is. Deze combinatie kan je de indruk geven dat dit boek ‘de’ waarheid bevat, terwijl er nog veel onbekend is over voeding en de werking van ons lichaam.
- Er staat behoorlijk wat biologie- en scheikundeuitleg in het boek. Als je die niet goed kunt of wilt volgen, bestaat de kans dat je met losse feiten aan de haal gaat en je eigen keuzes niet goed kunt onderbouwen.
- Hier en daar schept de informatie verwarring, bijvoorbeeld: de glycemische index van producten moet onder de 50 zijn. Volkorenbrood heeft 40, maar dat moet je toch niet nemen? Als je je stofwisseling verhoogt, slijt je sneller. Betekent dat, dat een langzame stofwisseling goed is? Of: oligosacchariden hebben een grotere impact op je insulinehuishouding dan polysacchariden. Maar ik moet wel fruit nemen en geen aardappels?
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je ongezond eet en wilt dat iemand je toespreekt dat je daar verandering in moet brengen.
- Als je een overzicht wilt van wat je volgens onderzoek beter wel en beter niet (veel) kunt eten.
- Als je zoekt naar natuurlijke manieren om bepaalde klachten te verminderen, bijvoorbeeld bij darmklachten of vermoeidheid.
- Als je het leuk vindt om je te verdiepen in gezonde voeding en de achtergronden daarbij.
- Als je het de moeite waard vindt om aandacht en tijd te besteden aan je eigen voeding.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je met andere mensen mee wilt blijven eten die een ‘gewoon’ Nederlands voedingspatroon hebben.
- Als je al een lange lijst met verbeterpunten hebt voor jezelf, maar het steeds maar niet doet.
- Als je het lastig vindt om veel te veranderen aan je voedingspatroon.
- Als je feitelijke informatie (biologie, scheikunde) te droog vindt om je in te verdiepen en een ‘makkelijk’ boek wilt.
- Als je al teveel feiten over voeding hebt gehoord en daar niets aan toegevoegd wilt zien, vooral geen dingen die strijdig zijn met wat je eerder hebt gehoord.
Boekbeoordeling: Het Dukandieet
Boektitel: Het Dukandieet
Ondertitel: De Franse oplossing voor permanent gewichtsverlies
Auteur(s): Dr. Pierre Dukan
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
Het Dukan dieet omvat vier fases: 1. Aanvalsfase van gemiddeld vijf dagen (alleen ‘zuivere eiwitten’ eten uit vlees, vis en gevogelte, plus 1,5 liter vocht en 1,5 eetlepel haverzemelen), 2. Cruisefase (‘afgewisselde eiwitten’) waarbij ongeveer een kilo per week wordt verloren, 3. Stabilisatiefase (eiwitten, groente, 1 portie fruit, 2 volkoren boterhammen en 40 gram kaas per dag en 2 porties zetmeelproduct per week; volhouden gedurende 10 dagen per afgevallen kilo) en 4. Volhardingsfase met drie regels: elke donderdag alleen eiwitten, nooit meer de lift gebruiken, dagelijks 3 eetlepels haverzemelen eten. Om de afvalstoffen van de eiwitten goed te kunnen afvoeren, moet minimaal 3 liter water per dag gedronken worden.
Dukan onderbouwt het dieet door allereerst te beschrijven dat koolhydraten nuttig zijn, maar mensen teveel in verleiding brengen om ervan door te eten (en daarmee hun lichaam te ontregelen). Vetten zijn erg calorierijk, verzadigen niet goed en kunnen de gezondheid bedreigen. Eiwitten daarentegen, en met name de dierlijke eiwitten, zijn een rijke bron van voeding voor mensen. Volgens Dukan zijn ze de enige ‘grote’ voedingsstof die onmisbaar is voor mensen, omdat mensen ze niet zelf kunnen maken (en wel vet in glucose kunnen omzetten en andersom). Bovendien geven ze een verzadigd gevoel en hebben ze een relatief lage caloriewaarde. Omdat het verteren van eiwitten meer moeite kost dan bij vetten en koolhydraten, blijft bovendien maar zo’n 70% van de gegeten calorieën over na de vertering. Bij koolhydraten is dat 93% en bij vetten 88%.
Naast de regels van de dieetmethode, presenteert Dukan in het boek regels voor bewegen. Na een toelichting van de waarde van beweging, stelt hij het verplicht. Per fase gaat het om respectievelijk 1. 20 minuten actief lopen per dag, 2. 30 minuten lopen per dag, 3. 25 minuten lopen per dag (bij stagnatie opgehoogd tot 60 minuten per dag) en 4. 20 minuten per dag. Als laatste geeft hij een spieroefening voor elke ‘probleemzone’ die kan verslappen bij het afvallen.
Bestel dit boek bij een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
Pierre Dukan was huisarts en heeft zich gespecialiseerd in mensen helpen gewicht te verliezen.
Schrijfstijl
Ik moest even inkomen; Dukan schrijft nogal ‘bloemrijk’ en plechtig.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Leuke stelling, waar enige logica in zit: moedermelk bevat koolhydraten, vetten en eiwitten in de verhouding 5:3:2. Moedermelk is bedoeld om optimaal te worden opgenomen, zodat een kindje hard kan groeien. Wie niet hard wil groeien, moet dus een andere verhouding van voedingsstoffen nastreven in zijn voeding.
- De regels zijn inderdaad duidelijk en de dokter zegt het, dus kun je je aan hem optrekken om aan de slag te gaan.
- Met het eenzijdig eten van eiwitten gedurende enkele dagen en vervolgens om en om een dag alleen eiwitten en dan een dag eiwitten en (zetmeelloze) groenten, verwacht ik dat mensen inderdaad vocht en vet kwijtraken en dus resultaat zien van hun inspanningen.
- Op pagina 107 worden de lichamelijke oorzaken van het jojo-effect mooi uitgelegd: een vergroot hongergevoel, de spaarstand van het lichaam en het vermogen van het lichaam om voeding efficiënter te gaan gebruiken als er weinig binnenkomt. Vervolgens geeft Dukan aan dat hij in de praktijk heeft vastgesteld dat dat aankomen niet te voorkomen is en optreedt gedurende tien dagen per afgevallen kilo. Deze informatie zet hij in om mensen voor te bereiden op deze ontwikkeling en daarmee te voorkomen dat ze ontmoedigd raken en ‘losgaan’ (of, zou ik willen toevoegen: een streng crashdieet gaan volgen en nog harder gaan jojo’en). Ik verwacht dat mensen veel zorgen hebben over terugval en het waarderen dat er speciaal een stabilisatiefase is toegevoegd aan deze methode.
- In de stabilisatiefase is specifiek aandacht besteed aan het herintroduceren van genieten van je eten.
- Bij de recepten leer je dat dingen ook zonder koolhydraten en vet/olie gemaakt kunnen worden, bijvoorbeeld sauzen.
- Het boek biedt interessante discussiestof. Dukan stelt dat een methode alleen werkt als hij extern wordt opgelegd met waterdichte regels. Hij gaat ervan uit dat de natuurlijke neiging van mensen is om het verkeerde te doen en dat een externe autoriteit die drang moet ‘overrulen’. Zo kijk ik er niet tegenaan, maar omdat veel adviezen erg gemakkelijk stellen dat je ‘gewoon moet leren om betere keuzes te maken’, vind ik het wel een fris tegenwicht. En zo staat er ook op pagina 83 een zin die je zelden hoort: weeg je zo vaak mogelijk de eerste drie dagen, want er kan van uur tot uur weer wat veranderd zijn en als je afgevallen bent motiveert dat.
- Iets waar ik nooit over had nagedacht: als je warm eten eet, scheelt dat je lichaam energie om zichzelf warm te houden, dus geeft warm eten en drinken feitelijk meer calorieën dan koud eten en drinken. En ook een frisse douche helpt dus bij het afvallen, rekent Dukan voor.
Wat zijn de beperkingen?
- Het dieet is gebaseerd op veel vlees eten in fase 1 en 2. Voor vegetariërs zijn er geen alternatieven. En voor wie het een belangrijk uitgangspunt vindt: het dieet is dus strijdig met het idee dat we wereldwijd minder vlees moeten gaan eten vanwege dierenwelzijn en de belasting van de aarde.
- De stelling dat eiwitten in de voeding onmisbaar zijn voor mensen en koolhydraten en vet niet, is onwaar. Zoals er essentiële aminozuren zitten in eiwitten, zijn er ook essentiële vetzuren. En de menselijke hersenen hebben toevoer van glucose nodig.
- Het boek lijkt er steeds van uit te gaan dat je het je lichaam moeilijk moet maken bij de stofwisseling, zodat er minder calorieën opgenomen kunnen worden. Voor een gezond lichaam wil je echter juist nuttige voedingsstoffen opnemen. En wie aangekomen is door slecht te eten, kan behoorlijk wat tekorten hebben opgebouwd. Er komt bij mij een dilemma op: wil je snel afvallen met het idee dat dat je gezonder maakt, of wil je gezond worden zodat je lichaam in staat is om slank te worden en te blijven? Dukan lijkt alleen onderzocht te hebben of er schadelijke bloedwaarden gemeten werden door zijn dieet. Niet of mensen gezond, fit en vrolijk werden terwijl ze afvielen. Als de complimenten over je verloren gewicht zijn verstomd en je leven gewoon verder gaat, houd je dan je motivatie voor het levenslange regime? En belangrijker nog: voel je je echt goed, of ben je alleen afgevallen?
- Dukan raadt aan om rijkelijk light frisdrank te gebruiken, omdat het zorgt voor voldoende vochtinname en plezier biedt. Ik vind het een vreemd advies om mensen aan te raden hun behoefte aan zoetigheid te cultiveren en dan nog wel met kunstmatige producten waarvan het effect op de gezondheid nog altijd ter discussie staat. Bij het lezen van de zin ‘Cola light is net als de traditionele versie een kundig bereide melange van intense smaken waarvan het herhaalde gebruik, zeker bij de notoire snoeper, de zucht naar zoet kan verminderen,’ verdwijnen mijn wenkbrauwen bijna onder mijn haar. ;-) Precies hetzelfde geldt voor de argumenten om zo vaak mogelijk suikervrije kauwgum te gebruiken (het zou je helpen om stress te verminderen en een volle mond te houden zodat je niet iets anders eet). Ik kan argumenten aanvoeren om precies het tegenovergestelde advies te geven.
- Het boek lijkt zich er alleen op te richten om je lichaam te dwingen kilo’s vet weg te doen, niet om je gezonder of gelukkiger te maken. Een regime dus waar je je hele leven aan vastzit, want je moet je lichaam onder controle zien te houden. Je moet gewoon doen wat Dukan zegt en leert weinig over jezelf. Zo lang je blijft doen wat hij zegt, behoud je waarschijnlijk je nieuwe gewicht. Maar de vraag is hoeveel mensen een leven lang blijven doen wat iemand anders hen heeft opgedragen.
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je het fijn vindt om een exacte instructie te volgen om kilo’s te verliezen en die richtlijnen graag de rest van je leven wilt blijven volgen omdat je houdt van duidelijkheid en structuur.
- Als je om een concrete reden in korte tijd een aantal kilo’s wilt verliezen en het je niet zoveel uitmaakt of ze er later weer aankomen omdat je stopt met het dieet.
- Als je houdt van vlees, vis en zuivel.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je vegetariër bent of veganist of gewoon niet zoveel vlees en zuivel wilt eten.
- Als je iets wilt leren over je eigen gewoontes.
- Als je mee wilt eten met mensen die niet het Dukandieet volgen.
- Als je niet houdt van opgelegde regels.
- Als je er vooral op gericht bent om gezond te worden.
Boekbeoordeling: South Beach dieet
Boektitel: Het South Beach dieet
Ondertitel: De manier om snel en gezond gewicht te verliezen
Auteur(s): Arthur Agatston
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
Het South Beach dieet bestaat uit drie fases. In fase 1 eet je alleen vlees (waaronder kip en kalkoen), vis, schaaldieren, groente, eieren, kaas, noten en olijfolie. Alle koolhydraatrijke voeding wordt vermeden. De belofte is dat je 3,5 tot 6 kilo afvalt. Na 14 dagen ga je naar fase 2, waarbij ook wat fruit en volkoren granen toegestaan zijn. Fase 3, die je start als je op je streefgewicht bent, is de onderhoudsfase. Je mag nu ook andere producten met koolhydraten erin, zoals zilvervliesrijst en meergranenbrood, maar blijft snelle koolhydraten vermijden.
Kom je op een gegeven moment weer aan omdat je je teveel vrijheden hebt gepermitteerd, dan ga je weer even naar fase 1 om op je gewicht terug te komen.
Ruim de helft van het boek bestaat uit menuplannen en recepten.
Agatston heeft dit dieet ontwikkeld omdat hij de vetarme diëten die er waren niet effectief genoeg vond. Omdat hij zich zorgen maakte over de gezondheid van zijn patiënten, is hij naar alternatieven gaan zoeken. Het uitgangspunt van zijn aanpak is dat je ‘slechte’ koolhydraten (de koolhydraten die snel in je bloed worden opgenomen) moet vermijden omdat die leiden tot insulineresistentie, (pre)diabetes en hart- en vaatziekten. Daarnaast vond hij het belangrijk dat het plan goed uit te voeren was door mensen en dat het menu een goede voedingswaarde had. De menu’s en recepten zijn opgesteld in samenspraak met Marie Almon, het hoofd klinische dieetkunde uit zijn ziekenhuis.
Naast het eetplan geeft Agatston de volgende aanvullende adviezen: beweeg elke dag door 20 minuten te lopen of zwemmen en aan gewichtstraining te doen. Neem elke dag een aspirine, een statine (medicijn dat cholesterolaanmaak blokkeert in de lever), een multivitamine en een visoliecapsule (omega 3). En vraag je arts om geavanceerder bloedtests (o.a. specifiek voor LDL-soort) en een EBT scan.
Bestel dit boek bij een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
Arthur Agatston is cardioloog. Hij is gespecialiseerd in beeldweergave van hart en bloedvaten en werkt daarmee aan het voorkomen van hart- en vaatziekten.
Schrijfstijl
Vriendelijk, duidelijk.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Agatston gaat ervan uit dat mensen menselijk zijn en een haalbare aanpak nodig hebben. Hij gaat ook door de toon waarop hij schrijft ‘naast je staan’ in plaats van boven je.
- Hij spreekt ook respectvol over de andere diëten, zelfs als hij uitlegt waarom ze niet goed genoeg werken in zijn ogen. Hij geeft aan dat mensen als Atkins ervoor gezorgd hebben dat de voedingswetenschap gepopulariseerd werd en dat dat hard nodig was om mensen iets te kunnen bijbrengen.
- Er wordt aangegeven dat je geen honger hoort te hebben, omdat dat je alleen maar in de problemen zal brengen.
- Agatston wijst erop dat producten die ‘light’ of ‘mager’ zijn, meestal extra suiker bevatten om het verwijderde vet te compenseren en dus geen gezonde keuze zijn.
- Een veel voorkomend probleem wordt genoemd: een dip rond een uur of drie, vier ’s middags. Dan moet je volgens Agatston dus ook iets te eten nemen.
- Je mag vanaf het begin groenten blijven eten. Producten met koolhydraten erin (zoals volkoren granen) worden al snel weer geïntroduceerd. En als je de fases keurig volgt, verwacht ik dat je toe kunt werken naar een gezond voedingspatroon.
- De recepten zien er best lekker uit en niet moeilijk.
- Je wordt gestimuleerd om niet alleen de menu’s te volgen, maar ook zelf creatief te zijn. Voorbeeld: wraps maken met een slablad in plaats van een tarwetortilla.
- Mooi voorbeeld van hoe inzichten kunnen veranderen (en zullen blijven veranderen, geeft Agatston toe): als je een ontbijt neemt van eieren met spek, toast, gebakken aardappels, koffie en sinaasappelsap, wat zijn dan de gezonde elementen? Voorheen zei men: de toast en het sinaasappelsap, wellicht ook de aardappels. Nu zegt een groeiende groep: de eieren met spek.
- Er is aan het eind een interview met Agatston toegevoegd met wat vragen over de vertaling naar de Nederlandse situatie.
- Het boek is in 2003 verschenen en nu nog steeds populair, wat erop wijst dat het meer is dan een kortdurende hype.
Wat zijn de beperkingen?
- Bij ontbijt, lunch en diner wordt ervan uitgegaan dat je een maaltijd klaarmaakt en vaak zelfs kookt. Bij de lunch zal dit voor mensen met een baan buitenshuis het nodige geregel vragen en soms zelfs lastig zijn (bijvoorbeeld als je je soep de dag ervoor al moet maken en dan koud op moeten eten op je werk?).
- Bovendien: als iemand bereid is om elke dag drie keer een (nieuw) recept klaar te maken voor zijn maaltijden, maakt dat de kans al heel groot dat hij gaat afvallen. Hij is namelijk bewust met zijn eetpatroon bezig. Wellicht is het succes van zo’n dieet dan niet echt meer afhankelijk van koolhydraatarm eten.
- De dagmenu’s bevatten niet veel calorieën. Het ontbijt van dag 1 van fase 1 bevat meteen maar zo’n 100 calorieën. Dit kan ervoor zorgen dat je snel afvalt – maar ook dat je snel weer aankomt als je niet volhoudt. Ook in fase 3 (de onderhoudsfase) zijn de voorbeeldmenu’s nog steeds caloriearm.
- Ik vond de opbouw van het boek rommelig. Instructies, achtergrondinformatie en praktische toelichting staan door elkaar. Bij fase 1 en 2 staat pas na de maaltijdplanner wat het idee van de fase is, zodat mensen die uitleg misschien niet eens zien. Bij fase 3 staat helemaal geen overzicht van je richtlijnen/uitgangspunten.
- Als je fase 3 niet goed genoeg beheerst en weer aankomt, is de instructie om weer opnieuw te beginnen. Zo adviseer je iemand feitelijk om zijn hele leven te jojo’en.
- Er wordt aangegeven dat het niet de bedoeling is dat je honger hebt, maar niet iedereen weet zijn honger goed te voelen en in te schatten. Daarbij worden bij de recepten gewoon hoeveelheden aangegeven die je klaarmaakt. Voor een man van 1.93m dus evenveel als voor en vrouw van 1.54m lang? Wat moet je doen als het niet genoeg is, of teveel? En waarom verdwijnen de tussendoortjes in fase 3? Hoor je dan ineens geen honger meer te hebben tussen je drie maaltijden door?
- Als cardioloog lijkt Agatston zich vooral te richten op het voorkomen van hart- en vaatziekten en aanverwante problemen. Het adviseert zelfs dagelijks medicijnen te gaan slikken ter preventie. Veel mensen die een dieetboek kopen hebben andere doelen (bijvoorbeeld er aantrekkelijk uitzien). En of een Nederlandse arts er nu op zit te wachten dat een patiënt binnenkomt met een boodschappenlijstje van Dr. Agatston?
- Ook aan onderwerpen die niet met bloedwaarden te maken hebben, maar wel met overgewicht, wordt weinig aandacht besteed. Het boek vermeldt wel redenen waardoor het mis kan gaan (met name ongeduld, veel reizen en slecht eten, emotie-eten), maar geeft niet aan hoe je daarmee om moet gaan. Feitelijk wordt er gezegd: dan moet je gewoon beter volhouden.
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je meer wilt weten over de voordelen van afvallen met een eiwitrijk, koolhydraatarm dieet.
- Als je je ‘suikerverslaafd’ voelt en een manier zoekt om de lichamelijke drang om veel koolhydraten te eten te verminderen.
- Als je gewichtsprobleem als (belangrijke) oorzaak heeft dat je niet weet hoe je een gezonde voeding moet samenstellen waar je je honger mee kunt stillen.
- Als je behoefte hebt aan een menuplan met eiwitrijke, koolhydraatarme gerechten die lekker smaken en niet moeilijk te bereiden zijn.
- Als je bereid bent drie maaltijden per dag voor jezelf klaar te maken of voor te bereiden, waarbij je meestal ook moet koken/bakken.
- Als je houdt van eieren, mager vlees, vis, groente en ricotta.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je niet eiwitrijk of koolhydraatarm wilt eten.
- Als je jezelf nooit weet te motiveren om menusuggesties te volgen.
- Als je geen zin, geen tijd of geen mogelijkheden weet te realiseren om voor ontbijt, lunch en diner de voorgestelde gerechten te bereiden.
- Als je na een dieet altijd weer terugvalt in je oude gewoontes.
- Als je te zwaar bent omdat je je gezonde keuzes nooit volhoudt door dingen die er om je heen gebeuren of omdat je niet goed kunt omgaan met jezelf of je emoties.
- Als je op zoek bent naar een dieet dat je manier van denken en omgaan met jezelf verandert.
Boekbeoordeling: De Hormoonfactor
Boektitel: De Hormoonfactor
Ondertitel: Moeiteloos afvallen door uw hormonen in balans te brengen
Auteur(s): Ralph Moorman
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
Energieverbruik, vetverbranding en spieropbouw (of afbraak) worden gereguleerd door hormonen. Wie wil afvallen en een goed figuur wil, moet dus zijn hormonen goed in balans hebben. Het gaat dan met name om insuline, schildklierhormoon, testosteron, oestrogeen, progesteron, groeihormoon, DHEA, cortisol en melatonine.
Hormonaal kunnen een verschillende dingen misgaan als je wilt afvallen. Je lichaam kan ongevoelig worden voor bepaalde hormonen of te weinig werkende hormonen beschikbaar hebben, zodat de processen in je lichaam niet meer goed aangestuurd kunnen worden. Of andersom: bepaalde hormonen zijn teveel aanwezig in vergelijking met andere hormonen. Dan raak je lichamelijk uit balans. Je hormonen kunnen je lichaam de verkeerde kant opsturen onder invloed van je gewoontes (bijvoorbeeld vet gaan vasthouden als je te weinig eet). En je kunt ziek worden door infecties, waardoor je verder uit balans raakt.
Het Hormoonbalansprogramma uit het boek geeft eerst een checklist met symptomen die wijzen op een teveel aan oestrogeen, een tekort aan testosteron, teveel cortisol, te weinig bijnierhormonen, te weinig schildklierhormoon, teveel insuline of te weinig groeihormoon. Al deze overschotten of tekorten maken het lastig om af te vallen en op gewicht te blijven.
Om de hormoonbalans te herstellen, richt je je aandacht op voeding, beweging en stress. Voeding: je krijgt het advies om natuurlijke producten te eten (groente, fruit, vlees), suiker en koolhydraten te vermijden, voldoende vetten en eiwitten te eten, gluten en zuivel te beperken en koffie, thee, wijn en bier ook te beperken, veel groente te eten om verzuring van het lichaam te voorkomen, vezelrijk te eten en voldoende water te drinken. Wie deze richtlijnen aanhoudt, zal goed voelen wanneer hij genoeg heeft en dus geen calorierestricties nodig hebben. Er staan een paar recepten in het boek; meer recepten staan in het vervolgboek.
Naast deze voeding raadt Ralph Moorman aan om voor een aantal vitamines en mineralen supplementen te gebruiken. Bij elke specifieke hormonale onbalans zijn bepaalde supplementen aanbevolen, die in overleg met een deskundige genomen kunnen worden.
Als beweegprogramma wordt lang en zwaar trainen afgeraden. Een sportprogramma moet het hormonale systeem activeren dat vetafbraak en spieropbouw stimuleert en je conditie verbeteren. Er worden verschillende intervaltrainingen beschreven, waarbij je een paar minuten intensief beweegt, dan even afkoelt, en zo een paar rondjes doet. Daarnaast zijn er zes krachtoefeningen, waarbij je de grote spiergroepen traint.
Overmatige of langdurige stress zorgt voor een hoge aanmaak van cortisol, dat spieren laat afbreken, en voor meer insuline, dat ervoor zorgt dat je vet opslaat (vooral in het buikgebied). In het boek staat een ademhalingsoefening die stress kan verminderen. Helpt dat niet voldoende, dan wordt geadviseerd om een coach te zoeken.
De laatste tip in het boek is om rekening te houden met het natuurlijke (hormonale) ritme van je lichaam. De maandelijkse cyclus van vrouwen kan verschillen in energie met zich meebrengen, maar dat geldt ook voor de cyclus van de dag (’s ochtends relatief veel energie, ’s avonds tot rust komen) en de seizoenen, die oorspronkelijk ook een ander eet- en leefpatroon met zich meebrachten. Regelmaat doet een mensenlichaam goed.
Bestel dit boek bij een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
Ralph Moorman heeft Levensmiddelentechnologie gestudeerd aan Wageningen Universiteit, met als specialisme sportvoeding. Daarna heeft hij Amerikaanse certificaten behaald op het gebied van sport en voeding en is hij zichzelf gaan scholen op het gebied van hormonen en gezondheid.
Schrijfstijl
Duidelijk en zonder onnodige details. De lezer wordt direct aangesproken.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Veel mensen denken dat afvallen ‘wiskunde’ is (rekenen met calorieën). Dit boek laat zien dat het biologie is: je moet rekening houden met de werking van je lichaam.
- Het is een overzichtelijk boek met een duidelijke opbouw.
- De checklist helpt je zien of jouw lichaam mogelijk hormonaal uit balans is en op welk gebied. Dat geeft zicht op mogelijke nieuwe oplossingen, anders dan ‘gewoon minder eten en meer bewegen want die kilo’s moeten eraf’.
- Het belang van stress verminderen wordt ook behandeld.
- Bij de voeding worden producten genoemd die je gewoon in de supermarkt kunt krijgen.
- Er staat een uitgebreide lijst met bronnen aan het eind van het boek, wat belangrijk is als je statements doet over de werking van het lichaam.
Wat zijn de beperkingen?
- Zoals duidelijk staat aangegeven in het boek, draait het hier om het in balans brengen van het lichaam. Eten bij stress, emoties of onrust wordt niet behandeld.
- Veel boeken geven tegenwoordig vergelijkbare adviezen als het om voeding gaat. Interval- en krachttraining zie je iets minder vaak, maar ook steeds meer. De twee punten die duidelijk meerwaarde geven in dit boek, zijn het gericht aan hormoonbalans werken met supplementen en stress verminderen. Daarvoor moet je echter al snel naar een deskundige of coach.
- Zuivel, tarwe (brood dus) en suiker worden afgeraden, waardoor de meeste mensen hun hele voeding zullen moeten omgooien. Dat is vooral lastig als je in een omgeving zit met mensen die hun voeding blijven baseren op zuivel en tarwe.
- Het maken van maaltijden volgens de richtlijnen in het boek zal over het algemeen meer tijd en geld kosten dan boterhammen maken.
- De krachtoefeningen uit het boek moeten in een sportschool gedaan worden, of je moet zelf gewichten aanschaffen.
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je al ‘gewoon gezond en matig bent gaan eten’ en bent gaan bewegen en niet afvalt, en je afvraagt wat je nog meer kunt verbeteren.
- Als je een goede eet- en beweeginstructie zoekt om doelgericht aan je gewicht en je gezondheid te werken.
- Als je je lichaam en je gezondheid niet serieus neemt en denkt dat dat geen gevolgen zal hebben.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je al een goed plan hebt voor gezond eten en bewegen, maar je daar gewoon nooit aan houdt.
- Als je je voeding wilt blijven baseren op brood, zuivel en gemaksproducten.
- Als je geen interval- of krachttraining wilt doen.
- Als je gestrest leeft en daar niets aan wilt veranderen.
- Als je vooral een probleem hebt met stress-, emotie- of onrusteten.
Boekbeoordeling: Grip op koolhydraten
Boektitel: Grip op koolhydraten
Auteur(s): Yvonne Lemmers
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
Yvonne Lemmers heeft zich verdiept in boeken en websites over koolhydraatverslaving en low-carb eten en kwam tot de conclusie dat mensen te dik worden omdat ze steeds te horen krijgen dat ze vetarm en koolhydraatrijk moeten eten. Ze heeft op basis van bestaande programma’s als South Beach, Montignac en Atkins en haar eigen logische verstand een programma samengesteld met als uitgangspunten: niet moeilijk, geen honger, gezond, met voedingsmiddelen die ze lekker vond en lang vol te houden.
In het boek wordt uitgelegd dat je van koolhydraten honger krijgt. Dat komt omdat je lichaam bij het eten van koolhydraten insuline aanmaakt. Als dat te vaak gebeurt, word je dik, want het zorgt ervoor dat de koolhydraten omgezet worden in vetten. Van zoetstoffen word je ook dik, want daar ga je ook insuline door aanmaken. Concluderend: we worden met zijn allen steeds zwaarder omdat we vetarm en light eten en teveel koolhydraten eten.
Dit programma heeft als doel dat je insulineproductie afneemt en dat je geen honger meer hebt tussen de maaltijden door. In fase 1 heb je elke dag een koolhydratenuur, waarop je volgens een speciale verhouding eet tot je vol bent (1/4 eiwitten/vetten, 1/4 groente, 1/4 fruit, 1/4 ‘iets minder slechte’ koolhydraten). De rest van de dag eet je alleen vlees, kip, vis, kaas, eieren, olijfolie, roomboter en koolhydraatarme groenten. Met name salades met ei, kip, vlees of vis, eiergerechten, roerbakgerechten met groente en vlees/vis en speciale koolhydraatarme producten. Je mag niet alleen maar groente eten, daar moet iets van eiwit bij. Verder moet je dagelijks bewegen, water drinken en voedingssupplementen nemen. Het gebruik van oplosbare vezels wordt aanbevolen voor je stoelgang en ontgifting.
Fase 2 volgt als je je streefgewicht bereikt hebt. Dan mag je naar keuze dingen veranderen in je dag, bijvoorbeeld een extra koolhydratenmoment op een dag invoeren, je ´goede´ koolhydraten over de dag verspreiden of je alleen op maandag t/m donderdag aan fase 1 houden.
Bestel dit boek bij een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
Yvonne Lemmers (1960) is opgeleid tot diëtiste, maar heeft lang in de automatisering gewerkt. Na haar veertigste kreeg ze zelf steeds meer last van klachten en overgewicht en ging ze weer aan de slag met het onderwerp voeding.
Schrijfstijl
Een beetje rommelig en onsamenhangend. Veel persoonlijke teksten, uitroeptekens en hoofdletters.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Elke dag een koolhydratenuur hebben, geeft mensen die koolhydraatarm willen eten de mogelijkheid om bepaalde producten niet helemaal te hoeven verbieden, maar wel een duidelijke richtlijn te volgen. Een tip is bijvoorbeeld om op je werk een bakje in je la te hebben, waar je het gebak van een collega in doet. Dan kun je in je koolhydratenuur besluiten of je dat graag wilt eten, of niet.
- Het dagelijkse koolhydratenuur geeft mensen ook de mogelijkheid om elke dag een keer zonder moeite of discussie met anderen mee te eten.
- Leuk: de budgetbesparende tips op pagina 49-51.
- Interessant: de middelomtrek bekijken aan de hand van je lengte.
- Er staan veel suggesties in het boek om typische ‘koolhydraat’recepten anders klaar te maken zodat je de koolhydraatrijke producten vervangt. Bijvoorbeeld de dingen die je op een toastje smeert, nu op een stuk komkommer smeren. Of je wrap niet maken met een tortilla, maar met een slablad.
- Wie altijd geleerd heeft dat je brood zo dun mogelijk moet beleggen (want pas op voor vet/calorieën), kan nu zien dat alle elementen van je maaltijd je goede voeding kunnen bieden, dus ook broodbeleg.
- Je kunt ook op nieuwe ideeën komen waarbij je minder vastzit aan de standaard ingrediënten suiker en meel. Een tip uit het boek is bijvoorbeeld om op tapas te trakteren in plaats van op taart of koek. Of om een ‘pizza’ te maken met een bodem die uit een soort omelet bestaat.
- In het boek zit een katern met groene bladzijden (toegestane producten bij een koolhydraatarm dieet), oranje bladzijden (‘gezonde’ koolhydraten die toegestaan zijn in het koolhydratenuurtje) en rode bladzijden (afgeraden producten). Dat is overzichtelijk voor mensen die hun maaltijden willen samenstellen.
Wat zijn de beperkingen?
- Ik vond het boek moeilijk leesbaar, omdat ik de uitleg over koolhydraten en insuline niet goed kon volgen en omdat er veel van de hak wordt gesprongen. Er zit geen echte opbouw in de informatie en geen hoofdstukindeling. Het taalgebruik is ook niet geweldig. Eerst dacht ik dat er een uitgever/redacteur flink tekortgeschoten was, maar ik zag later dat Yvonne Lemmers het boek zelf heeft uitgegeven. Een goede redacteur zou het boek een stuk leesbaarder kunnen maken en daarmee effectiever.
- Als je op pagina 62 bent, heb je al veel losse stukjes met informatie, adviezen en instructies gekregen, maar het is dan nog niet duidelijk wat het programma nu precies inhoudt. Je moet dus veel heen en weer bladeren en dingen opnieuw lezen.
- Er staan veel statements in het boek die niet goed uitgelegd worden. Dat is jammer, want de bedoeling van het boek lijkt te zijn dat mensen zelf gaan begrijpen hoe hun lichaam werkt en hoe je daar goed mee om kunt gaan. Een voorbeeld: op de achterzijde van het boek staan 8 punten die een indicatie zijn van een ‘koolhydraatallergie’. Bij mijn weten kun je niet allergisch zijn voor koolhydraten. Er wordt in het boek aangegeven dat het zo jammer is dat we klakkeloos elkaar hebben nagepraat dat vet slecht is. De lezers van dit boek krijgen geen literatuurverwijzingen of wetenschappelijke onderbouwing, dus nu moet je klakkeloos napraten dat koolhydraten slecht zijn.
- De uitleg wat er precies misgaat in het lichaam als je teveel koolhydraten eet, is verspreid over verschillende stukjes, die mij allemaal niet geheel duidelijk zijn.
- Daarmee is me ook niet duidelijk of effecten van dit dieet nu komen doordat veel bewerkte producten (suiker, wit meel en alles wat daarvan gemaakt wordt) worden geschrapt en omdat mensen goed moeten opletten wat ze eten – of omdat je maar weinig koolhydraten eet. Stel nu dat het dat eerste is, dan worden onterecht de koolhydraten tot grote boosdoener benoemd. En ontstaat er een nieuw ‘voedingsgeloof’ dat niet goed genoeg onderbouwd is.
- Afvallen vinden de meeste mensen nog wel te doen, op gewicht blijven vinden ze een stuk lastiger. Aan fase 2 (verder gaan als je je streefgewicht bereikt hebt) worden slechts zes bladzijden besteed in het boek.
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je behoefte hebt aan voorbeelden en recepten van koolhydraatarme maaltijden en tussendoortjes.
- Als je de theorie over koolhydraten en insuline al aardig begrijpt en er graag meer praktijksuggesties bij wilt.
- Als je op zoek bent naar een overzicht van de richtlijnen bij een koolhydraatarm dieet in de vorm van een ‘groene’, ‘oranje’ en ‘rode’ lijst.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je niet eiwitrijk of koolhydraatarm wilt eten.
- Als je een heldere uitleg zoekt over koolhydraten en insuline.
- Als je geen zin, geen tijd of geen mogelijkheden ziet om je maaltijden voor te bereiden en daar creatief in te zijn.
- Als je na een dieet altijd weer terugvalt in je oude gewoontes.
- Als je op zoek bent naar een dieet dat je manier van denken en omgaan met jezelf verandert.
Boekbeoordeling: Het Wasborddieet
Boektitel: Het Wasborddieet
Ondertitel: Een strakke buik in 6 weken
Auteur(s): David Zinczenko en Ted Spiker
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
Deze methode gaat uit van het slim verbruiken van calorieën in plaats van op minder calorieën binnenkrijgen. Vanwege het gezondheidsrisico van buikvet is een slanke, gespierde buik centraal gezet. Het streven is om slanke, strakke spieren op te bouwen. Daarvoor heb je juist voedingsstoffen nodig, dus eet je op een dag zes maaltijden die goed verdeeld zijn over de tijd.
De maaltijden zijn gebaseerd op ‘krachtvoedingsmiddelen’ die positief werken op gewichtsverlies of bepaalde gezondheidsfactoren zoals cholesterol en bloeddruk. Het gaat om amandelen/noten, bonen/peulen, spinazie/groene groenten, magere zuivel, havermout, kip en mager vlees, pindakaas, olijfolie, volkoren granen, eiwitpoeder/wei en frambozen/bessen. Deze producten bevatten relatief veel eiwitten, onverzadigde vetten, vezels en/of calcium en juist weinig bewerkte koolhydraten, verzadigde vetten, transvetten en stroop. Elke maaltijd moet minimaal twee van deze krachtvoedingsmiddelen bevatten. Het boek bevat recepten en suggesties hiervoor.
Aanvullend worden er dagelijkse powershakes aanbevolen die je maakt van magere zuivel, wei/eiwitpoeder, havermout en fruit.
Vanaf de derde week van het programma start er een fitness/trainingsprogramma waarbij je drie tot vijf keer per week een krachttraining doet van 20 minuten. Dat kan thuis of op de sportschool. Op de andere dagen is het aan te bevelen om een korte, stevige wandeling te maken.
Eenmaal per week mag je een junkfoodmaaltijd plannen zodat je leuke gelegenheden niet hoeft te missen en bewust geniet van dingen die je niet dagelijks neemt.
Bestel dit boek bij een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
David Zinczenko is hoofdredacteur van het Amerikaanse blad Men’s Health. In die functie heeft hij zich uitgebreid verdiept in (populair-)wetenschappelijke materie over slank en fit worden en blijven.
Schrijfstijl
Vlot, duidelijk.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Het is vooral gericht op mannen, voor wie er relatief minder dieetboeken beschikbaar zijn.
- Een spiekbrief op pagina 17-18, waar je snel de hoofdlijnen weer kunt oppikken als je het boek eenmaal een keer gelezen hebt.
- Het gaat niet uit van calorieën beperken, maar van het slim verbruiken van energie zodat je afvalt, niet meer aankomt en je fit voelt. Dat betekent dat je goed voor jezelf moet zorgen in plaats van jezelf dingen te onthouden.
- De informatie in het boek is hierdoor ook anders dan bij veel andere boeken en op veel punten nuttig. Bijvoorbeeld het stukje dat uitlegt dat vooral de naverbranding na fitnessoefeningen bijdraagt aan het verbruiken van vetten en dat je je niet moet laten ontmoedigen als je op een apparaat ziet dat je al zwoegend maar een paar honderd calorieën hebt verbruikt.
- Er staan sowieso veel leuke feiten en weetjes in over hoe je lichaam werkt en over gezondheid en ziekte.
- Alle elementen van de aanpak zijn onderbouwd met wetenschappelijk onderzoek.
- Inspiratie om de verschillende maaltijden van de dag eens anders in te vullen, met recepten die niet ingewikkeld zijn en geen ongebruikelijke producten bevatten.
- Duidelijke foto’s van de fitnessoefeningen, zodat je ze thuis kunt doen.
Wat zijn de beperkingen?
- Op de kaft van het boek staat ‘voor mannen en vrouwen’, maar het boek is duidelijk voor mannen gemaakt. Alle voorbeelden van deelnemers die erin staan, gaan ook over mannen die zijn afgevallen (behalve één marathonloopster van 1,70m lang, die afvalt van 58 naar 54 kilo…).
- Mannen vallen gemakkelijker af dan vrouwen door hun andere lichaamssamenstelling (en omdat ze over het algemeen minder vaak gelijnd hebben). De belofte dat je in zes weken 8-10 kilo afvalt, zal voor vrouwen niet waargemaakt worden. Er is overigens een versie van het Wasborddieet voor vrouwen (nog niet door mij gelezen).
- Ik vraag me af of de powershakes met een poedertje niet weggelaten hadden kunnen worden, zodat je gewoon normale dingen kunt eten.
- In de uitwerking van het dieet is de Amerikaanse basis nog wel merkbaar, bijvoorbeeld door het veelvuldig gebruik van pindakaas (ook in de powershakes) en voorbeelden als ‘wat eet je bij de bowlingbaan’.
- Het volgen van deze methode vraagt behoorlijk wat van je dagschema, omdat je zes eetmomenten moet plannen en voorbereiden en vrijwel dagelijks training of wandelen.
- Het trainingsschema start weliswaar pas in week 3, maar vraagt wel van je dat je 3-4 keer per week gaat trainen en bij voorkeur nog twee keer stevig wandelen. Ik kan me voorstellen dat mensen zeggen: als ik 5-6 keer per week ga sporten ga ik natuurlijk slanker worden, daar heb ik geen boek voor nodig om dat te snappen, maar dat wil ik niet of red ik niet.
- Hoewel de foto’s van de fitnessoefeningen voor thuis duidelijk zijn, zijn het wel heel veel verschillende plaatjes en zeker een onervaren iemand zal het als een forse klus beschouwen om al die plaatjes te bestuderen en de oefeningen te doen. Tegen de tijd dat je ze een beetje door hebt, ben je aan het eind van week zes en zou je je resultaat al moeten hebben. Maar ik acht de kans groter dat je afhaakt en al die oefeningen niet gaat uitzoeken en doen.
- Het boek besteedt weinig tot geen aandacht aan afhaken of tegen problemen aanlopen bij het afvallen en gezond (blijven) eten.
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je goede, feitelijk onderbouwde achtergrondstukjes wilt lezen over afvallen, de werking van het lichaam en gezondheid en ziekte.
- Als je een beetje een stoere aanpak wilt.
- Als je je aangesproken voelt door regelmatig en stevig eten.
- Als je ervoor voelt om fitnessoefeningen te doen, thuis of op een sportschool.
- Als je bereid bent om een dagschema aan te houden voor je maaltijden en die ook wilt voorbereiden.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je onregelmatig leeft en dat niet kunt of wilt veranderen, met name qua eetpatroon.
- Als je geen zin hebt in fitnessoefeningen.
- Als de krachtvoedingsmiddelen je niet aanspreken.
- Als je gewoon dag- of weekmenu’s wilt volgen en niet zelf wilt nadenken.
- Als je met name geïnteresseerd bent in de mentale/emotionele kant van (over)eten.
Boekbeoordeling: Gezond slank met Dr. Frank
Boektitel: Gezond slank met Dr. Frank
Ondertitel: 84 menu’s om lekker af te vallen
Auteur(s): Frank van Berkum en Arjen Boogerds
Beoordeling van Meijke van Herwijnen
Samenvatting
Wie overgewicht en/of diabetes heeft, heeft er veel belang bij om af te vallen. Dat kan met behulp van een dieet met een afgepaste hoeveelheid eiwitten en bijna geen koolhydraten. Op die manier verhoog je je bloedsuikers niet langer en houd je wel een verzadigd gevoel. Bovendien verlies je minder spiermassa omdat je bouwstoffen (eiwitten) voor je spieren ook tijdens je dieet binnen blijven komen. Het boek omvat een menuprogramma voor vier weken plus een set snelle maaltijden. Daarnaast worden algemene tips gegeven om je motivatie te behouden en voldoende te bewegen.
Het is de bedoeling dat je 10 tot 12 weken het dieet blijft volgen en zelfstandig voldoende gaat bewegen. Als je voldoende kilo’s hebt verloren of de drie maanden zijn om, is de bedoeling dat je zelfstandig stapsgewijs (gezonde) koolhydraten gaat toevoegen.
Bestel dit boek in een internetboekhandel
Achtergrond van de auteur
Frank van Berkum is internist en vasculair geneeskundige (vaatspecialist).
Schrijfstijl
Doet me denken aan de boekjes die je op de basisschool hebt om je spreekbeurt voor te bereiden.
Welke positieve dingen biedt het boek?
- Het overzichtje op pagina 17, waarin de eisen worden genoemd waar een medisch verantwoord dieet aan moet voldoen. In het kort: er moeten voldoende bouwstoffen in de voeding zitten, het moet resultaat opleveren (gewichtsverlies), je moet je verzadigd voelen, het moet lekker zijn en passen binnen je voedingspatroon en het moet een gunstig effect hebben op je gezondheid (b.v. hart en bloedvaten). Met deze eisen is rekening gehouden bij het samenstellen van het menu.
- Er wordt uitgebreid uitgelegd waarom een eitwitrijk dieet iets in je lichaam verandert, zodat je begrijpt waar je menu op gebaseerd is.
- In de menu’s vind je met name bij lunch en avondeten goede suggesties voor maaltijden die eiwitrijk zijn en koolhydraatarm. Ze zien er smakelijk uit en zijn niet moeilijk te maken. De menu’s zijn ook zo gemaakt, dat je niet met restjes of halve potjes blijft zitten. Voor drukke dagen zijn er ook snelmenu’s toegevoegd.
- Achterin staan foto’s en ervaringen van patiënten die onder begeleiding van Frank van Berkum en zijn team zijn afgevallen. Dit zijn ‘echte mensen’ in plaats van ongeloofwaardige foto’s van superslanke mensen met juichverhalen.
Wat zijn de beperkingen?
- De ontbijtsuggesties komen vooral neer op dagelijks eieren en/of naturelkwark eten. De lunch- en dinergerechten zijn met aandacht samengesteld, maar niet iedereen zal zich aangesproken voelen door gerechten met veel vlees, zuivel en eieren. Vegetariërs zullen dit dieet nauwelijks kunnen gebruiken.
- Zowel bij de lunch als het diner wordt ervan uitgegaan dat je een maaltijd klaarmaakt en vaak zelfs kookt. Bij de lunch zal dit voor mensen met een baan buitenshuis het nodige geregel vragen en soms zelfs lastig zijn (bijvoorbeeld als je je soep de dag ervoor al moet maken en dan koud op moeten eten op je werk?).*
- Er wordt gesuggereerd dat je de menu’s drie keer kunt herhalen en dan (na drie maanden) weer koolhydraten moet gaan introduceren. Doe je dat niet, dan loop je het risico dat je tekorten krijgt voor bepaalde voedingsstoffen (en b.v. voedingsvezels). Maar wat nu als je na drie maanden nog niet genoeg bent afgevallen?*
- Maar misschien nog een lastiger punt: hoe doe ik dat, koolhydraten introduceren? De enige hulp die je krijgt, is een korte uitleg over koolhydraten tellen aan de hand van een verpakking. Als je er niet uitkomt, suggereert Frank van Berkum hulp van een diëtist die verstand heeft van dit soort diëten. Ik verwachtte na de weekmenu’s een toelichting over hoe nu verder. Er komen echter alleen nog beweegtips en dan stopt het boek.*
- En dan het cruciale punt: dit boek geeft concrete aanwijzingen wat je tijdens je dieetperiode moet eten, aangevuld met algemene beweegtips. Dit levert alleen een blijvend resultaat op als je de discipline hebt om de menu’s te volgen, zelfstandig een goed beweegregime vindt en op eigen kracht een gezonde manier van leven ontwikkelt die je kunt volhouden na afloop van de drie maanden. Dit is veel gevraagd.
* Deze punten lijken te zijn meegenomen in het vervolgboek van Frank van Berkum: Gezond Slank met Dr. Frank 2
Overige aandachtspunten
Frank van Berkum is arts en richt zich op de gezondheid van zijn patiënten en lezers. In het boek benadrukt hij dat hij onderzoek heeft gedaan dat aantoonde dat mensen met een eiwitrijk en koolhydraatarm dieet beter afvielen dan mensen met andersoortige diëten. Ze waren een jaar later ook minder aangekomen en hadden betere bloedwaarden, dus een betere gezondheidssituatie. Let op: na een jaar minder aankomen dan mensen met andere diëten wil zeggen dat ze wel aankwamen na hun dieet. Maar ook dat mensen met andere diëten (bijvoorbeeld een vetarm of caloriearm dieet) nog meer aankwamen toen ze ‘klaar waren’.
Wanneer heb je waarschijnlijk iets aan dit boek?
- Als je meer wilt weten over de voordelen van afvallen met een eiwitrijk, koolhydraatarm dieet.
- Als je behoefte hebt aan suggesties voor eiwitrijke, koolhydraatarme gerechten die lekker smaken en niet moeilijk te bereiden zijn.
- Als je een goed evenwicht hebt in je manier van leven en eten en nu door een tijdelijke aanpassing van je menu (extra) wilt afvallen. Of als je met extra inspanningen of ondersteuning naast dit boek weet toe te werken naar een nieuwe balans en een goede manier om met jezelf om te gaan.
- Als je bloedglucosespiegel ontregeld is en je die wilt stabiliseren. Voorwaarde is ook dan weer dat je intussen leert hoe je met blijvende gezonde keuzes kunt voorkomen dat je in de toekomst weer je lichaam ontregelt.
Wanneer waarschijnlijk niet?
- Als je niet eiwitrijk of koolhydraatarm wilt eten.
- Als je jezelf nooit weet te motiveren om menusuggesties te volgen.
- Als je geen zin, geen tijd of geen mogelijkheden weet te realiseren om voor lunch en diner de voorgestelde gerechten te bereiden.
- Als je na een dieet altijd weer terugvalt in je oude gewoontes.
- Als je op zoek bent naar een dieet dat je manier van denken en omgaan met jezelf verandert.