Meer doen in dezelfde tijd: voorbeelden
Heb je vaak het idee dat je niet toekomt aan gezonde keuzes maken, omdat je er de tijd niet voor hebt? Hier volgt ter inspiratie een voorbeeld van een verandering in dagindeling van een vrouw die directiesecretaresse is (4 dagen per week) en twee kinderen van 6 en 8 heeft. Zij had dat gevoel ook en wist toch een stap verder te komen.
En, welke dingen vallen je op?
Oude situatie:
07.00 uur opstaan, kinderen wakker maken, hen laten aankleden, ontbijttafel dekken, hun lunch klaarmaken
07.30 uur kinderen aan ontbijttafel, zelf douchen en aankleden
08.00 uur kinderen laten opschieten, klaar laten maken voor school, intussen kop koffie
08.30 uur kinderen naar school, boterham in auto (15 minuten rijden naar werk)
09.00 uur e-mail en post behandelen, onderbroken door telefoontjes en mensen die iets komen vragen
10.00 uur overleg met directeur, kop koffie met een koekje
10.30 uur computerwerk, onderbroken door telefoontjes en mensen die iets komen vragen
12.30 uur lunch met twee collega’s
13.15 uur computerwerk, onderbroken door telefoontjes en mensen die iets komen vragen
16.00 uur thee en chocolaatjes tijdens het werk, vaak nog dingen die af moeten en stress geven
17.40 uur met auto naar BSO om kinderen op te halen
18.10 uur thuis, koken, man om 18.30 uur thuis
18.45 uur eten met kinderen en man
19.30 uur kinderen wassen, tandenpoetsen, naar bed, de nodige strijd
20.00 uur moe op de bank, tv, koffie en koekjes/chocola, praktisch overleg met man
23.00 uur opruimen
23.30 in bed
Nieuwe situatie
06.50 uur opstaan, douchen, aankleden
07.15 uur kinderen wakker, helpen aankleden
07.30 uur samen ontbijtspullen pakken en met gezin ontbijten
08.00 uur kinderen pakken lunchpakketje uit vriezer en andere schoolspullen in tas, zelf ook werkspullen verzamelen
08.15 uur kinderen op school afgezet, naar werk
08.30 uur agendabeheer en belangrijke e-mails, inclusief mensen die binnenlopen met verzoeken voor afspraken
10.00 uur afstemming directeur en doelen voor de dag
11.00 uur pauze, eten
11.15 uur belangrijkste taak voor directeur uitvoeren, onderbroken door telefoon, bezoekers komen later
12.30 uur rondje lopen met collega’s
13.00 uur computerwerk
14.30 uur pauze, eten
14.45 uur praktische klusjes en mensen te woord staan
16.30 uur controle op belangrijke e-mails
17.00 uur met auto naar BSO om kinderen op te halen
17.30 uur thuis, even zitten en niks doen
18.00 uur koken
18.30 uur eten met gezin
19.15 uur kinderen wassen, samen kleding voor morgen klaarleggen, tanden poetsen, in bed (samen met man, of anders ruimt de ander de woonkamer op)
20.30 uur iets gezelligs met man of bijkletsen met een vriendin, soms leuke film, 1x per week sporten
22.00 uur opruimen, rustig tafel dekken, eigen kleding volgende dag klaarleggen, etc.
22.30 uur naar bed
In het weekend of op woensdagmiddag: samen met kinderen lunchpakketjes klaarmaken voor een week en in de vriezer doen.
Boeiend voorbeeld! Wat me vooral opvalt is dat ze eerst voor zichzelf zorgt (douchen en aankleden) en de belangrijkste mails en taken eruit vist ipv ze allemaal te doen.
Hoe is ze tot deze veranderingen gekomen? Want zelf zie je het vaak niet zo als je zo gestresst bent.
Hoi Jessica,
Dingen bij jezelf opmerken is vaak inderdaad lastiger dan bij een ander. Maar een ander kan wel een inspiratiebron zijn! Ik leer zelf ook regelmatig dingen als ik met deelnemers/cliënten aan het werk ben. Of ik word herinnerd aan gewoontes die ik zelf ook wel weer eens wat meer aandacht mag geven.
Dit voorbeeld komt ook van iemand die bij ons gecoacht werd.
Groeten,
Meijke
Dus dit is van een bestaand persoon? Dan wil ik wel even horen hoe ze de kinderen in 15 minuten in bed krijgt….
En het valt me op dat ze ’s morgens een kwartier eerder van huis gaat en een half uur eerder op het werk is. Knap. Andere opvallende dingen zijn dat de kinderen zich ineens in 15 minuten aankleden ipv 30 minuten.
Ik zit er zo precies naar te kijken omdat ik zelf zo’n strak schema heb op werkdagen, vooral het ochtendritueel en avondritueel met mijn kind levert veel frustratie op. En ik denk niet dat ik hem ineens zoveel sneller krijg.
Eerlijk gezegd geloof ik maar half dat dit een feitelijke weergave is van de voor- en na-situatie. Alleen de tijd op het werk, daar kan je zelf natuurlijk veel aan veranderen.
Hoi Rolien,
Zie je in de twee dagindelingen ook inspiratie voor jezelf om meer rust te krijgen, of zie je alleen een onmogelijke situatie bij jezelf en zoek je bewijs dat anderen het ook niet kunnen? Het stukje was vooral bedoeld voor het eerste.
Maar ik heb nog even nagevraagd hoe het zat met de drie dingen die jou opvielen. De kinderen in 15 minuten in bed krijgen blijkt een typefout van mij. Ik had het niet goed genoteerd. Ze neemt er nu juist meer tijd voor, het wassen en kleding uitzoeken voor de volgende dag, voorlezen etc. Het moest dus 20.30 uur zijn in plaats van 19.30 uur. Ik heb het aangepast.
Een kwartier rijden naar het werk was het in de eerste situatie ook al, alleen was toen het vertrek naar school en het afzetten een heel gedoe, waardoor dat vaak een kwartier langer duurde. In de nieuwe situatie is er meer routine (tasjes hangen op vaste plek e.d.) en hoeft er b.v. geen brood meer gesmeerd te worden. Het naar school brengen zelf kost maar een paar minuten, want het is vlakbij.
Het aankleden gaat sneller omdat ze de avond ervoor samen de kleding uitzoeken. Het ligt dus al klaar en er is geen discussie meer over wie wat aantrekt. Ze blijken het daardoor ook leuker te vinden om aan te kleden.
Groeten,
Meijke
Bedankt voor de persoonlijke reactie! Er zat inderdaad wel wat persoonlijke frustratie achter mijn reactie, omdat het bij ons zo moeizaam gaat (terwijl we de kleren ’s avonds klaarleggen, schema’s hebben met ochtend- en avondroutine etc). Dit is geen opvoedblog, dus ik zal er verder niet over uitweiden, maar het ene kind is het andere niet en ik krijg gewoon weinig medewerking. Dus er zijn delen van de dag waar ik maar beperkt invloed op heb.
Het is waar dat het dan vooral zinnig is om te kijken naar de dingen die ik wèl kan veranderen en daar inspiratie voor op te doen. Ga ik proberen!
Hoi Rolien,
Ik kan me goed voorstellen dat dat frustraties geeft. Mensen vinden het altijd moeilijk als ze geen grip kunnen krijgen op bepaalde dingen. Een tip die nog in me opkomt: vaak werkt het beter om in zo’n situatie op jezelf te concentreren en jezelf ervan te doordringen dat jij goed bent zoals je bent (ook als het niet lukt, als je geïrriteerd raakt, etc.), dan om je te concentreren op hoe je kinderen zouden moeten zijn. Als jij weer rust van binnen kunt krijgen, geef je je kinderen de kans om die ook te vinden. En zelfs als dat laatste niet lukt, scheelt het jou waarschijnlijk een hoop energie. Succes!
Groetjes,
Meijke
Dankjewel!