Als je wilt afvallen, moet je toch minder eten?
Een vraag die ik regelmatig krijg: Als het mij lukt om helemaal in balans te komen en alleen de voeding te nemen die mijn lijf nodig heeft (niet meer en niet minder), hoe kan ik dan afvallen? Blijf ik dan niet gewoon alleen stabiel in mijn gewicht? Ik zal uiteindelijk toch minder calorieën moeten nemen en meer moeten verbranden om gewicht te verliezen?
Klinkt logisch! Moet je dus expres te weinig gaan eten om af te vallen? Het antwoord is: nee, je moet wel stoppen met teveel eten, maar je moet zeker ook geen honger gaan lijden.
De gedachtegang van deze vraag ontstaat als je eten en je gewicht als een rekensommetje gaat beschouwen: als je x calorieën teveel eet, kom je y kilo aan en als je x calorieën minder eet, val je y kilo af. Die benadering wordt vaak gekozen. Alleen klopt hij niet. Je lichaam doet niet aan wiskunde, maar aan biologie. ;-)
Je lichaam slaat vet op om te overleven. Hoe meer onzekerheid er is, des te meer reserves wil je lichaam hebben. Net als mensen die in onzekere tijden leven en die proberen om geld te bewaren op allerlei plekken. Als je je lichaam consequent goed verzorgt (o.a. genoeg eten, water, zuurstof en rust, niet teveel stress en gifstoffen die verwerkt moet worden), neemt de onzekerheid af en dus de behoefte aan vetreserves.
Een voorbeeld: mensen vallen soms af als ze eindelijk genoeg gaan slapen, zelfs als ze niets aan hun calorie-inname of hun beweegpatroon veranderen. Je lichaam kan immers ook van binnen veranderen. En als je stofwisseling en/of je hormoonhuishouding beter gaat draaien, worden de voedingsstoffen en de brandstof die binnenkomen beter verwerkt. Dat kun je vergelijken met een weg waar evenveel auto’s overheen rijden, maar waar de verkeerslichten, de invoegstroken en de kruispunten verbeterd worden. Die gaat beter doorstromen en krijgt minder file.
Dit neemt natuurlijk niet weg dat iemand die teveel eet, zal aankomen. En iemand die weinig beweegt, houdt een slechtere stofwisseling en een slechtere conditie, waardoor je minder energie verbruikt en dus zwaarder blijft. Maar ook dat is eerder biologie dan wiskunde.
Beste Meijke,
Ik herken uit eigen ervaring en uit mijn praktijk wat je beschrijft in je artikel. Hoe heerlijk is het, dat je om -blijvend- af te vallen juist goed moet eten!
Ik heb een vraag: ik ben op zoek naar wetenschappelijk onderbouwing van deze ervaringsfeiten. Kan jij me laten weten uit welke onderzoeken blijkt dat onzekerheid de behoefte aan vetreserves stimuleert?
Met vriendelijke groet,
Annelies
Hoi Annelies,
Je zou die onderbouwing o.a. kunnen halen uit onderzoek dat aantoont dat:
* De stofwisseling van baby’s van ondervoede moeders anders is (wordt vooral onderzocht bij ratten omdat ze met mensenmoeders niet kunnen experimenteren, zie o.a. Shepard et al., 1997: Altered adipocyte properties in the offspring of protein malnourished rats)
* Cortisol (hormoon dat aangemaakt wordt bij chronische stress) de opslag van buikvet stimuleert, maar ook het eten van calorierijke voeding (zie o.a. Epel et al., 2001: ‘Stress may add bite to appetite in women: a laboratory study of stress-induced cortisol and eating behavior’ en misschien vind je dit ook interessant: http://www.todaysdietitian.com/newarchives/111609p38.shtml)
Groeten,
Meijke
Dank voor je reactie, ga ’s even ‘studeren’. Groeten, Annelies
Hoi Meike (en andere geïnteresseerden),
Het is blijkbaar () een hot-topic: “Haaronderzoek legt relatie stress en overgewicht bloot” kopte Nieuws voor Diëtisten vorige week.
[http://www.nieuwsvoordietisten.nl/nieuws/nieuws/article/haaronderzoek-legt-relatie-stress-en-overgewicht-bloot/]
Groet, Annelies