Was je maar ziek
Soms is het fijn om even ziek te zijn. Niet heel ziek, maar een beetje ziek, een paar dagen maar. Dan mag je uitrusten, gaan slapen als je moe bent. Je eet alleen dingen die goed voor je zijn of die je heel lekker vindt. Veel afspraken en verantwoordelijkheden moet je even laten liggen, behalve misschien de dingen die je echt belangrijk vindt. Mensen besteden aandacht aan je en vragen hoe het met je gaat. En dan mag je dat ook gewoon vertellen, zelfs als het niet zo goed gaat. Je mag bovendien hulp vragen bij de dingen die je zelf niet kan doen, of waar je tegenop ziet.
Je zou in drukke, stressvolle tijden soms bijna wensen dat je even ziek werd, om de druk van de ketel te kunnen halen!
Maar eigenlijk is het raar. Waarom zou je wachten met op je eigen behoeftes letten, tot je ziek bent? Of zwanger, of echt in de problemen zit? Waar staat geschreven dat je onder ‘normale’ omstandigheden al je grenzen moet overschrijden of jezelf moet verwaarlozen? Ik zou zeggen: begin gewoon met goed voor jezelf zorgen. Nu, direct. Daar word je ook nog productiever en gezelliger van.
Oh ja, en er zijn natuurlijk mensen die zelfs geen pas op de plaats doen als ze ziek of zwanger zijn of moeilijke dingen te verwerken hebben. Als je je daarin herkent, heb je denk ik twee opties: 1. wachten tot je afbrandt en gedwongen wordt een tijd niets te doen en 2. onderzoeken waarom je dit doet en kijken of het je echt het leven brengt dat je wilt – zo niet, leren wat je anders kunt doen.
Dit is een heel herkenbaar stukje!!
Vele zullen zichzelf hierin herkennen, dus ik ook.Het word toch hoog tijd om met punt 2 aan de slag te gaan,heb je hier tips voor???
Groetjes Christiana
Hoi Christiana,
Ik merk dat mensen vaak bepaalde normen voor zichzelf hebben (dingen die ze van zichzelf altijd moeten waarmaken, of zeker niet mogen doen) en dat die ervoor kunnen zorgen dat je over je eigen grenzen heen blijft gaan. Wat wij in onze begeleiding doen in zo'n geval, is die normen op een rijtje zetten. En kijken hoe je er anders mee om kunt gaan.
Misschien een leuke ingang: op zoek gaan naar je eigen normen en die invloed die ze op je hebben.
Groeten,
Meijke
Ik heb je even op je hyves een reactie gegeven.
gr,christiana
Hoi Meijke,
Je verhaal is heel herkenbaar.
Als je een beetje ziek bent heb je inderdaad voor je eigen gevoel "vrijstelling" van de verplichtingen die je je zelf op legt.
Mijn probleem is als ik mij zo door de dag heen niet aan mijn verplichte planning houdt dan baal van mijn zelf. En dat vind ik dan slecht van mezelf. Dit omdat ik het dan niet doe zoals het "hoort".
Hoe kan ik deze gedachte gang een beetje veranderen? Heb je daar misschien tips voor?
Alvast bedankt.
Groetjes Judith
Hoi Judith,
Heb je ook een idee waarom je je niet aan je planning houdt? Is hij onrealistisch, vind je niets leuk wat erop staat, houd je niet van verplichtingen, iets anders?
Groeten,
Meijke
Combinatie sommige dingen vind ik minder leuk en vind ik dan niet leuk om te doen. En soms ook omdat ik dan s'avonds na het werk te moe ben om te schoonmaken. Heb je daar tips voor?
Groetjes Judith
Hoi Judith,
Ik heb drie dingen die je misschien verder kunnen helpen:
1. Als je iets niet leuk vindt om te doen, zijn er twee mogelijkheden: a. ze zijn niet leuk en niet belangrijk, dus je kunt ze net zo goed niet doen of b. ze zijn niet leuk, maar wel belangrijk, dus het voelt goed om ze te doen. Het helpt om goed te weten wat het je oplevert om het te doen en je daarop te concentreren.
2. Als je iets 'niet leuk' vindt, kan dat komen omdat je het gevoel hebt dat je er niet heel goed in bent, of dat je op een andere manier tekortschiet. Misschien is daar wat aan te doen, bijvoorbeeld door het beter te leren doen, of door je eisen bij te stellen.
3. Je moet lastige taken wel op het juiste moment plannen! Niet als je moe bent bijvoorbeeld, maar als je energie hebt. Anders ben je jezelf gewoon aan het forceren en krijg je er steeds minder zin in.
Succes!
Groeten,
Meijke