Vetarm of niet vetarm eten als je wilt afvallen?
Jarenlang is het algemene idee geweest dat vet slecht is, vooral verzadigd vet. En dat je dat beter zo min mogelijk kunt eten. Je zou er hart- en vaatziekten van kunnen krijgen, of te dik van kunnen worden. De vraag is of vet echt zo slecht is. Het filmpje hieronder laat een andere visie zien.
Maar als vet zo slecht niet is, hoe kan het dan dat alle voorlichting zegt van wel? Misschien goed om drie dingen te bedenken als je voedingsvoorlichting krijgt:
1. Deskundigen kunnen alleen vertellen wat ze tot nu toe hebben onderzocht en geconcludeerd. We weten niet alles. Inzichten veranderen.
(Een hoog cholesterolniveau in je bloed veroorzaakt hart- en vaatziekten. Je moet dus geen cholesterol eten, bijvoorbeeld uit eieren. Nee wacht, het is niet de cholesterol uit het eten dat je bloedcholesterol verhoogt, het zijn verzadigde vetten. Eieren mogen weer, maar pas op met vlees, kaas en volle melk. Of, bij nader inzien, het zou ook aan suikers kunnen liggen, want die verstoren je hormoonhuishouding en beschadigen je bloedvaten. Nou ja, je hoort nog van ons.)
2. Als er een ‘algemene richtlijn’ moet worden gemaakt voor een land, moeten heel veel mensen het eens worden. Meestal zijn niet alle meningen op één lijn te krijgen. Dan wordt de richting gekozen die het beste lijkt. Ook als niet alle feiten in het verhaal passen.
(Okee, dus als de meeste deskundigen zeggen dat verzadigd vet de boosdoener is, moeten we daar maar een advies op baseren. Alleen kunnen we niet zeggen dat mensen geen vlees en melk moeten nemen, want dan gaan er hele bedrijfstakken kapot en die zijn tegen deze boodschap. Dus laten we gewoon zeggen: vermijd verzadigd vet en koop plantaardige olie en light producten. Verzadigd vet koop je toch niet los, dus niemand kan bezwaar hebben tegen die boodschap. En suiker is natuurlijk ook erg slecht, maar dat koop je wel los. Dat leggen we nog even opzij om de suikerindustrie niet boos te maken.)
3. Als je voorlichting gaat geven, moet je de boodschap zo simpel mogelijk maken. Een ingewikkelde, uitgebreide boodschap heeft geen zin. Mensen willen zo lang niet naar je luisteren en als ze het wel doen, begrijpen ze je niet.
(Goed, dus we willen mensen uitleggen dat er in eten energie zit. En dat als je meer energie binnenkrijgt dan je verbruikt, je dikker wordt. Hoeveel energie je verbruikt, hangt af van heel veel dingen. Je stofwisseling wordt bepaald door je genen, hoe regelmatig je eet, wat je eet, of je dagelijks beweegt en hoeveel, of je genoeg water drinkt, hoeveel je slaapt en rust en nog wat dingen. Maar dat krijgen we niet uitgelegd. En dat je bij eten niet alleen om energie gaat, maar ook om voedingswaarde, is weer een verhaal apart. Laten we gewoon een campagne maken waarin we zeggen dat mannen moeten stoppen bij 2.500 calorieen en vrouwen bij 2.000. Iets met een alarmbel die dan afgaat, zodat je weet dat je die dag niet meer moet eten.)
Wat nu? Wat moet je eten en wat niet?
Ik wil niet in de val trappen van de versimpelde voorlichting. Een advies dat ik wel kan geven om je op weg te helpen: wees niet bang voor bepaalde ingredienten van je eten. Keer het om:
Wat zou ik het beste kunnen eten als ik mijn lichaam wil geven wat het nodig heeft, niet meer en niet minder?