Even wachten
Mensen denken nogal eens: “Als ik eerst maar…, dan… .” Bijvoorbeeld:
“Als ik eerst maar meer geld heb, kan ik leuke dingen gaan doen.”
“Als ik eerst maar slank ben, wordt mijn leven leuk.”
“Als ik eerst maar deze drukke weken doorkom, krijg ik daarna vakantie.”
“Als ik eerst maar een partner vind, word ik gelukkig.”
“Als ik eerst maar een ander huis heb, krijg ik mijn leven op orde.”
Er is niets mis met uitkijken naar iets. Of streven naar iets. Maar wel jammer als je tot die tijd gaat wachten met je goed voelen. Waarschijnlijk is er altijd wel weer iets wat je eerst nodig hebt voordat het ‘goed’ is. Dus kun je wachten tot je een ons weegt. Terwijl je elke dag weer een mooie, frisse dag tot je beschikking krijgt om iets moois mee te doen.
Er kunnen verschillende redenen zijn om als uitgangspunt te nemen dat je nu niet gelukkig (genoeg) bent of niet goed (genoeg). Een ervan is dat je kunt denken dat dat een stok achter de deur is om dingen te verbeteren. Als je jezelf goed genoeg vindt, kom je niet meer in beweging, toch?
Mis! Als je terugdenkt aan je meest levendige en productieve momenten, waren dat de momenten dat je lekker in je vel zat. Jezelf goed genoeg vinden, geeft zelfvertrouwen. Dat is een goede basis om goeie dingen te doen.
Niet meer wachten dus, op dat levensgeluk! Gewoon meteen mee beginnen.
Wat ik trouwens wel grappig vind, is dat zoveel mensen vrijwillig gaan zitten wachten op zulke belangrijke dingen. Terwijl ze er een hekel aan hebben als ze gedwongen moeten wachten. In een wachtkamer bijvoorbeeld, in de file of in de rij in de winkel.
Dat kan een gemiste kans zijn, vooral op een drukke dag. Het wachtmoment is namelijk pure tijd voor jezelf. Je hoeft even niets te doen, kunt even rustig staan of zitten. Even voelen hoe het eigenlijk met je gaat. Indrukken laten bezinken, je gedachten de vrije loop laten. Allemaal dingen waar je misschien te weinig aan toekomt.
Lekker genieten van het wachten dus, zo vaak je kan!